Μαριέλλη Μανουδάκη: Από τα νερά της Βουλιαγμένης στον αφρό της τηλεόρασης
Γέννημα θρέμμα Βουλιαγμενιώτισσα, μεγάλωσε παίζοντας πόλο στον ΝΟΒ. Η Μαριέλλη Μανουδάκη, που γνωρίσαμε μέσα από τον ρόλο της Αλίκης στη σειρά της Cosmote TV "42 Βαθμοί", μιλά στο NouPou για την τηλεόραση και τα όνειρά της, για το "χωριό" της, όπως αποκαλεί τη Βουλιαγμένη, αλλά και για το κίνημα του MeToo, που άργησε να φτάσει στην Ελλάδα, συγκλόνισε όμως τον καλλιτεχνικό χώρο τους τελευταίους μήνες.
- 10/03/2022
Η Μαριέλλη Μανουδάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βουλιαγμένη. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Πειραιά στο τμήμα οικονομικών και πλέον σπουδάζει υποκριτική στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης “Ιάκωβος Καμπανέλλης”. Η 25χρονη ηθοποιός συμμετείχε στη δυνατή παραγωγή της Cosmote TV, “42 Βαθμοί”, η οποία προβλήθηκε επίσης από τον ΑΝΤ1. Τα γυρίσματα έγιναν στην Κέρκυρα και διήρκεσαν δυόμισι μήνες, μια εμπειρία που, όπως εξηγεί η Μαριέλλη, ήταν μοναδική.
Προσπαθήσαμε να τη γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από την παρακάτω συνέντευξη. Το ραντεβού δόθηκε -πού αλλου;- στην αγαπημένη της Βουλιαγμένη, μια κρύα χειμωνιάτικη μέρα λίγο πριν μπει για τα καλά η Άνοιξη.
Πώς προέκυψε η απόφαση να γίνεις ηθοποιός; Ξέρω ότι στην αρχή δυσκολεύτηκες να πείσεις την οικογένειά σου ότι δεν ήταν μια επιπόλαιη επιλογή.
Γενικά ήμουν “δρομολογημένη” ως παιδί και μαθήτρια. Η σειρά στο μυαλό μου ήταν σχολείο, πανεπιστήμιο και μετά δουλειά. Ωστόσο, στο Λύκειο, αποφάσισα πως θέλω να γίνω ηθοποιός. Στο σπίτι υπήρχαν μεγάλοι καυγάδες καθώς δεν το θεωρούσαν καν επάγγελμα. Από το σπίτι σου γενικά μπορείς να απογοητευτείς πολύ εύκολα και να μην κάνεις τίποτα. Με αγώνα και κόπο όμως, τους έπεισα πως εγώ αυτό θα κάνω. Τελικά το αντιλήφθηκαν, όταν με είδαν να παίζω στο θέατρο. Πλέον είναι 100% σίγουροι και με στηρίζουν στον μέγιστο βαθμό. Πάντως η αμφισβήτησή τους με πείσμωσε πολύ να κάνω αυτό που αγαπάω.
Δεν ήταν δύσκολο να ακολουθήσεις το όνειρό σου; Δεν ένιωσες ποτέ ανασφάλεια;
Όχι, το ακολούθησα με πολύ μεγάλη λαχτάρα. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι δεν θα έχω επαγγελματική αποκατάσταση. Έκανα σωστά βήματα έχοντας στο πλευρό μου τη Λυδία Γεωργανά που είναι η coach μου και πήγαινα με το όνειρο και το συναίσθημα. Γι’ αυτό δεν κουράστηκα και δεν σταμάτησα, όσες απορρίψεις και αν έχω δεχτεί. Μπορεί να κουράζεσαι συχνά, αλλά η καρδιά μου χτυπάει γι’αυτό και δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει τίποτα άλλο εκτός από αυτό. Είμαι ακόμα στο πρώτο σκαλί που λέει ο Καβάφης…έχω πολύ δρόμο μπροστά μου.
Πιστεύεις ότι η απόφασή σου να σπουδάσεις παράλληλα υποκριτική ήταν το απαραίτητο επόμενο βήμα για να εξελιχθείς; Σου αρέσει η σχολή;
Ναι! Την απόφαση την πήρα σε μια νύχτα ουσιαστικά. Έδωσα εξετάσεις και πέρασα στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Δήμου Αγίας Βαρβάρας «Ιάκωβος Καμπανέλλης» όπου σπουδάζω από τον Νοέμβριο με χρονική διάρκεια τρία χρόνια. Είμαι πολύ χαρούμενη που δεν με κράτησε κάτι πίσω και που τα κατάφερα. Είμαστε μια όμορφη ομάδα αποτελούμενη από 20 άτομα και έχουμε δεθεί αρκετά. Οι καθηγητές μας το εισπράττουν αυτό και πιστεύω πως ομαδικά θα πάμε όλοι πολύ καλά. Εγώ πάντως ξεκινάω με χαμόγελο κάθε πρωί που θα πάω από τα νότια στην Αγία Βαρβάρα, γιατί είναι αυτό που θέλω να κάνω.
Με τον covid επλήγησαν λίγο πολύ τα περισσότερα επαγγέλματα, αλλά τα καλλιτεχνικά ακόμα περισσότερο. Για εσένα πώς ήταν αυτή η περίοδος;
Το επάγγελμα του ηθοποιού πηγαίνει με τη σεζόν, οπότε όταν έχεις στήσει κάτι για μια χρονιά και σου λένε πως κλείνουν όλα, πανικοβάλλεσαι. Δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί που δυσκολεύτηκαν, είναι σκηνοθέτες, μουσικοί, ηλεκτρολόγοι, ταξιθέτες και άλλοι πόσοι από πίσω. Εγώ ήμουν τυχερή, διότι μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης καραντίνας έκανα τα γυρίσματα του 42 Βαθμοί. Τότε δεν γνωρίζαμε τι θα κάνουμε, γιατί και με ένα κρούσμα σταματούσαμε τα γυρίσματα για 14 μέρες. Η καθημερινότητά μας ήταν δύσκολη γιατί η προσωπική επαφή είναι το άλφα και το ωμέγα στη δουλειά μας και με τον covid δεν ήταν εύκολο αυτό. Κάναμε rapid test κάθε εβδομάδα, ήμασταν με μάσκες και δεν πηγαίναμε πουθενά, για να μην εκτεθούμε και κολλήσουμε.
Η σειρά 42 βαθμοί ήταν μια δυνατή παραγωγή της Cosmote TV την οποία είδαμε και στον ΑΝΤ1. Ένα ερωτικό ψυχολογικό θρίλερ. Πώς τα πήγες με την ιδιοσυγκρασία του χαρακτήρα που υποδύθηκες;
Ήταν πολύ οργανωμένη σειρά, στην οποία είχαμε κινηματογραφικές κάμερες – πράγμα που πήγαινε ένα level παρακάτω την παραγωγή. Είχαμε τον εξαιρετικό σκηνοθέτη Γιώργο Παπαβασιλείου, διευθυντή φωτογραφίας τον Γιάννη Δρακουλαράκο και φυσικά τη δημιουργό της σειράς, Ναταλί Δούκα, που όλοι μαζί έφεραν αυτό το σπουδαίο αποτέλεσμα. Η “Αλίκη”, που υποδύομαι στη σειρά, είναι ρόλος που τον αγάπησα πολύ. Στην αρχή είχα άγχος, αλλά επί δυόμισι μήνες είχα μπει στην ψυχοσύνθεσή της. Ένα απαιτητικό κομμάτι του ρόλου ήταν και ότι μέσα από τη σειρά βλέπουμε και δύο κορίτσια να φιλιούνται και να υπάρχει αυτή η σχέση, την οποία δεν συναντάμε στην τηλεόραση εύκολα.
Η τηλεόραση έχει τεράστια δύναμη, οπότε να φανταστώ πως έχουν έρθει ήδη και τα πρώτα μηνύματα από τον κόσμο που σε γνώρισε μέσα από αυτή.
Είμαι πολύ ανοιχτή στις κριτικές, φυσικά στις θετικές τις οποίες αγαπάμε να τις ακούμε, αλλά και στις καλοπροαίρετες αρνητικές οι οποίες θα με πάνε ένα βήμα παρακάτω. Έχουν έρθει αρκετά μηνύματα και μου έκανε τρομερή εντύπωση. Ήταν όλα πολύ όμορφα και όσοι μου έστειλαν μπορώ να πω πως ήταν ντροπαλοί στην επικοινωνία. Με μεγάλη χαρά απάντησα σε όλα και φυσικά όσο πιο άμεσα μπορούσα. Τα αρνητικά δεν τα έχω βιώσει, οπότε δεν ξέρω πώς θα τα διαχειριζόμουν, αλλά αν έρθουν και είναι χωρίς μίσος, είναι καλοδεχούμενα. Διαφορετικά, πιστεύω πως δεν χρειάζεται να μπαίνει κάποιος σε αυτή τη διαδικασία. Όταν κάποιος δεν σου αρέσει, αλλάζεις κανάλι, δεν πας στο θέατρο, δεν τον ακολουθείς στα social media και δεν τον βλέπεις.
Η τηλεόραση ήταν μεγάλο βήμα για σένα. Πώς ένιωσες όταν είδες το αποτέλεσμα;
Γενικά, μου φάνηκε περίεργο να βλέπω τον εαυτό μου στην τηλεόραση, να βλέπω τα trailer και να παίζουν ενδιάμεσα διαφημίσεις. Ήταν πολύ περίεργο αλλά το χάρηκα πολύ γιατί είμαι περήφανη για αυτή τη δουλειά μου. Επίσης χάρηκα διπλά που δεν περιορίστηκε στην πλατφόρμα και ήρθε και στην ελεύθερη τηλεόραση. Σιγά σιγά η τηλεόραση κάνει βήματα εξέλιξης. Εμένα μου αρέσουν πολύ και οι σειρές μιας σεζόν, γιατί θεωρώ πως είναι αρκετά λειτουργικό διότι οι ηθοποιοί εναλλάσσονται, δεν κουράζει τον κόσμο καθώς υπάρχει αρχή-μέση-τέλος.
Από το σχολείο της τηλεόρασης τι αποκόμισες;
Η τηλεόραση είναι το αποτέλεσμα και τα γυρίσματα είναι η ουσία. Δεν θα ξεχάσω την πρώτη σκηνή που είχα πάρα πολύ άγχος, με την Κατερίνα Λέχου να έρχεται δίπλα μου, αλλά και την τελευταία μου σκηνή που πηδάω από το βράχο κάνοντας τη βουτιά. Τότε ο σκηνοθέτης φώναξε “it’s a wrap” και χαμογέλασα πολύ γιατί ήξερα πως τα κατάφερα. Τωρα για το πρακτικό κομμάτι, μαθαίνεις πώς λειτουργεί το γύρισμα, πού πρέπει να στήνεσαι και τη σχέση που πρέπει να έχεις με τους άλλους ηθοποιούς. Βλέπεις πώς πρέπει να στήνεις το σώμα σου στην κάμερα, πώς διατηρείς την ενέργειά σου στα κοντινά και στα μακρινά πλάνα και πώς μπορείς να δώσεις σωστή πάσα στον συνεργάτη σου. Πρέπει επίσης να είσαι εκεί 100% και να προσέχεις την εμφάνισή σου είτε αυτή είναι το makeup είτε τα ρούχα είτε τα μαλλιά.
Αν σε έβαζα να διαλέξεις αγαπημένες τρεις σειρές στην ελληνική τηλεόραση, ποιες θα ήταν αυτές;
Αγαπημένες μου σειρές στην ελληνική τηλεόραση είναι σίγουρα το “Στο παρά 5”. Μαζί με κάποιες φίλες μου από τη σχολή μιλάμε μόνο με ατάκες της σειράς! Πραγματικά θα ήθελα να βγάλει ο Καπουτζίδης τηλεπαιχνίδι με ατάκες της, για να πάω και να κερδίσω. Επίσης αγαπημένη μου είναι “Το Νησί”, το οποίο με συγκινεί βαθύτατα και το θεωρώ την καλύτερη δουλειά που έχουμε βγάλει. Και η τρίτη αγαπημένη είναι το “4” του Παπακαλιάτη.
Μιλώντας για έκθεση στην τηλεόραση και το διαδίκτυο, έχεις συμμετάσχει επίσης στην παράσταη “Χωρίς Ντροπή“, όπου υποδύθηκες ένα ευάλωτο κορίτσι που μπλέκει μέσα από το ίντερνετ με έναν άγνωστο, ο οποίος την εκμεταλλεύεται σεξουαλικά. Πόσο επικίνδυνο θεωρείς πως μπορεί να γίνει το διαδίκτυο για έναν έφηβο; Προσωπικά ένιωσες ποτέ σου να κινδυνεύεις;
Ως άνθρωπος είμαι πολύ προσεκτική με αυτά τα ζητήματα, χωρίς να το έχω ζήσει βέβαια. Τότε ήταν ο πρώτος μου ρόλος και κατάλαβα καλύτερα πόσο μόνοι μπορεί να νιώθουν οι έφηβοι και πόσο εύκολο είναι να εγκλωβιστούν σε μια δύσκολη κατάσταση. Όταν βιώνεις μια τέτοια σκοτεινή εμπειρία, δεν ξέρεις πώς να αντιδράσεις. Πιστεύω όμως πως αν οι γονείς μιλούσαν για τους κινδύνους του διαδικτύου από μικρότερη ηλικία, θα είχαμε γλιτώσει από διάφορες καταστάσεις.
Για το κίνημα του MeToo, που ταρακούνησε τον χώρο του θεάτρου και της τηλεόρασης τους τελευταίους μήνες, πώς νιώθεις;
Αυτό που έγινε στον χώρο μας ήταν πολύ σημαντικό. Ήταν ένα καλό έναυσμα για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα. Τώρα που έγινε η αρχή, νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια γιατί ξέρω πως αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα μπορώ να μιλήσω. Μας έχει δοθεί φωνή.
Τα επόμενα σχέδιά σου; Ετοιμάζεις απ’ ό,τι γνωρίζω και μια ταινία που ανοίγει πόρτες στο εξωτερικό…
Είναι μια ταινία Αυστραλιανής παραγωγής, με κοινωνικό χαρακτήρα και θέμα τους πρόσφυγες. Η ταινία λέγεται “Voices in deep” και τη γυρίσαμε στην Αθήνα το περασμένο καλοκαίρι. Θα κυκλοφορήσει τον Μάϊο. Εκεί υποδύομαι μια 16χρονη κοπέλα από τη Συρία που μιλάει Αραβικά. Τα έχω ξεχάσει τώρα βέβαια! Με αυτήν την ταινία ίσως ανοίξει και μια πόρτα στο εξωτερικό. Για τις ανάγκες των γυρισμάτων ήρθαμε και στη Βούλα και συγκεκριμένα στο ΠΙΚΠΑ. Γενικώς, το επάγγελμα που κάνω μου δίνει άπειρες ευκαιρίες και δεν θα το άλλαζα με τίποτα!
Τι είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο στα νότια προάστια και στη Βουλιαγμένη;
Τη Βουλιαγμένη τη θεωρώ σαν το χωριό μου. Είμαι γενικότερα πολύ δεμένη με τη θάλασσα. Δεν θα μπορούσα να μένω αλλού, γιατί μου αρέσει να βλέπω τη θάλασσα η οποία είναι πολύ όμορφη και τον χειμώνα. Είμαστε και τελείως ντόπιοι σαν οικογένεια, από προπάππου. Ο παππούς μου μάλιστα, Γιώργος Σκουλάξενος, ασχολήθηκε με τα κοινά μαζί με τον Γρηγόρη Κασιδόκωστα. Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα κάνοντας πόλο στην ομάδα του ΝΟ Βουλιαγμένης και γενικά παίζοντας στη παιδική χαρά απέναντι από το Αστυνομικό Τμήμα. Στα Νότια αγαπάω πολύ το γεγονός ότι έχουμε και δάσος και θάλασσα. Η Βουλιαγμένη με ηρεμεί πολύ σαν περιοχή και τα αγαπημένα μου σημεία είναι η θέα στη Φασκομηλιά, το Καβούρι και γενικά όλο το παραλιακό κομμάτι της.