Ζωή Στεργίου: Το πρόσωπο πίσω από το νότιο brand Zoe Stergiou
Μεγάλωσε ανάμεσα σε υφάσματα και πατρόν, από τότε που η μητέρα της δημιουργούσε όλα της τα ρούχα μόνη της.. Το 2018 δημιούργησε το δικό της brand με έδρα τα νότια προάστια, με στόχο να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα. Ποια είναι όμως η Ζωή Στεργίου;
- 12/03/2022
- Κείμενο: Άννυ Τζαβέλλα
Παρακολουθώντας τη μητέρα της να κάνει ένα απλό ύφασμα ρούχο, η Ζωή ανακάλυψε την αγάπη της για τη μόδα από αρκετά μικρή ηλικία. Η ίδια θυμάται τον εαυτό της να ξεφυλλίζει περιοδικά και να διαβάζει για τη μόδα, στην προσπάθειά της να αντλήσει όσο περισσότερες γνώσεις μπορεί επάνω στον χώρο. Το 2018 παίρνει τη μεγάλη απόφαση να δημιουργήσει το δικό της brand με ρούχα που θα αντιπροσωπεύουν το γούστο, την κομψότητα αλλά και την ψυχολογία της. Η Ζωή Στεργίου είναι πλέον μια σχεδιάστρια, που έχει ξεκινήσει να γράφει τη δική της ιστορία στον χώρο της μόδας. Ποια είναι όμως η ιστορία της μέχρι να φτάσει στο σήμερα; Πώς είναι η καθημερινότητά της και τι φορά τις μέρες που νιώθει ότι τίποτα δεν της αρέσει; Πάμε να τη γνωρίσουμε λίγο καλύτερα!
Ήταν από μικρή το όνειρό σας να γίνετε σχεδιάστρια;
Δεν ήμουν ποτέ από τα κορίτσια που ξύπνησαν μια μέρα και ήθελαν να κάνουν αυτή τη δουλειά. Έχω μια μαμά, η οποία γνωρίζει πάρα πολύ καλά το επάγγελμα αυτό, καθώς το είχε σπουδάσει. Οπότε αυτό που έβλεπα εγώ από πολύ μικρή, ήταν τη μητέρα μου να με παίρνει από το χέρι, να κατεβαίνουμε μαζί στο κέντρο της Αθήνας, να ψωνίζουμε υφάσματα και να γυρνάμε στο σπίτι, προκειμένου να τα κάνει ρούχα! Πάντα την ακολουθούσα, ήμασταν αυτοκόλλητες. Σκεφτείτε, δεν έχει ψωνίσει ποτέ έτοιμο ρούχο, πάντα τα έραβε όλα μόνη της, οπότε τη διαδικασία του να φτιάξεις ένα ρούχο την πρόλαβα από την αρχή. Την έβλεπα να διαλέγει προσεκτικά τα υφάσματα που ήθελε, να απλώνει τα πατρόν επάνω στην τραπεζαρία, να παίρνει τη μηχανή της και σιγά σιγά να ράβει τα ρούχα.
Βλέποντάς τα όλα αυτά με τα χρόνια, άρχισα να της ζητάω να μου ράβει και εμένα διάφορα. Μου έραβε, για παράδειγμα, τις αποκριάτικες στολές μου. Επίσης, από μικρή ξεφύλιζα πολλά περιοδικά, στα οποία έβλεπα ρούχα που μου άρεσαν και της ζητούσα να μου τα φτιάχνει. Μεγαλώνοντας, άρχισε να μου αρέσει όλο και περισσότερο η διαδικασία. Δηλαδή το πώς μπορεί ένα ρούχο από το τίποτα να χτιστεί και να το κάνεις ακριβώς όπως θες εσύ. Ρωτώντας λοιπόν τη μητέρα μου αλλά και τους θείους μου, οι οποίοι είχαν βιοτεχνίες με ρούχα για πάρα πολλά χρόνια, άρχισα να μαθαίνω τη δουλειά από μέσα.
Έχετε πραγματοποιήσει σπουδές επάνω στη μόδα;
Θεώρησα πως δεν χρειάστηκε να το σπουδάσω, γιατί ήταν κάτι που γνώριζα ήδη πολύ καλά στην πράξη. Σπούδασα, ωστόσο, Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο, καθώς μου άρεσαν πολύ τα ταξίδια και σκεφτόμουν να μπω στο Διπλωματικό Σώμα. Όταν όμως είδα ότι δεν με κερδίζει ο χώρος αυτός, προσπάθησα να μπω στον χώρο της μόδας, στην αρχή μέσω της δημοσιογραφίας. Έκανα μεταπτυχιακό στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ασχολήθηκα με το κομμάτι αυτό. Δούλεψα δηλαδή για αρκετά χρόνια στο κομμάτι της μόδας από τη δημοσιογραφική του πλευρά.
Και, έπειτα, πώς οδηγηθήκατε στο να δημιουργήσετε το δικό σας brand;
Όταν παντρεύτηκα και έκανα τα παιδιά μου, πήρα την απόφαση να μείνω κοντά τους για να τα μεγαλώσω. Οπότε, ό,τι έκανα επαγγελματικά εκείνη την περίοδο το σταμάτησα. Παραιτήθηκα για να μείνω στο σπίτι και να αφοσιωθώ στα παιδιά. Όταν πέρασε μια γεμάτη τετραετία, συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό το διάστημα είχα καταλάβει ακριβώς τι θέλω να κάνω. Ήμουν πια αποφασισμένη ότι δεν ήθελα να γυρίσω σε τίποτα από αυτά που είχα αφήσει πίσω μου και ότι ήθελα να ασχοληθώ αποκλειστικά με το κομμάτι της μόδας, κάνοντας κάτι δικό μου. Ήξερα τι είναι αυτό που θέλω να κάνω, τι είναι αυτό που θέλω να επικοινωνήσω στον κόσμο, ποιο θα ήταν το προφίλ των ρούχων. Όλα αυτά στηριζόντουσαν καθαρά στα δικά μου γούστα. Στο τι θα μου άρεσε να φοράω εγώ, τι θα μου ήταν πιο άνετο. Το 2018 δημιούργησα το brand μου και έκανα ακριβώς αυτό.
Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας αλλά και το πρότυπο γυναίκας που έχετε στο μυαλό σας όταν σχεδιάζετε τα ρούχα σας;
Τα πρότυπά μου ήταν ανέκαθεν πολύ συγκεκριμένα. Θαύμαζα πάντα την Coco Chanel. Είναι πάρα πολύ common και το λένε όλοι, της έχω όμως μεγάλη αδυναμία. Επειδή εμένα μου αρέσει πολύ η κομψότητα, θαύμαζα πολύ την προσωπικότητά της. Μεγαλώνοντας, όταν ξεκίνησα να διαβάζω περισσότερο, νομίζω πως κατέληξα στο ότι η ιέρεια της μόδας για εμένα είναι η Anna Wintour -μια προσωπικότητα που δεν είναι μακριά από την Coco Chanel.
Όταν σχεδιάζω, βέβαια, δεν με επηρεάζουν σε τόσο μεγάλο βαθμό αυτά τα πρότυπα. Όταν σχεδιάζω, αυτό που με καθοδηγεί είναι το συναίσθημα. Για κάποιο περίεργο λόγο μπορώ να δημιουργήσω μια συλλογή το ίδιο άνετα όταν, για παράδειγμα, είμαι ερωτευμένη, όπου τα συναισθήματα είναι θετικά, αλλά και όταν είμαι στεναχωρημένη, πληγωμένη ή θυμωμένη. Απλά έχουν διαφορετικό ύφος τα ρούχα. Δεν μιλώ μόνο τα τη χρωματική παλέτα, αλλά γενικώς για το ύφος των ρούχων.
Αποτυπώνετε δηλαδή κατά κάποιο τρόπο την ψυχολογία σας στα ρούχα σας;
Ακριβώς! Οι φίλοι μου, η οικογένειά μου, οι άνθρωποι που με ξέρουν, όταν βλέπουν με τι καταπιάνομαι την εκάστοτε περίοδο καταλαβαίνουν και σε τι mood είμαι. Πριν κάποιο καιρό πέρασα μια περίοδο στη ζωή μου πολύ νοσταλγική. Από πέρυσι το καλοκαίρι νοσταλγούσα πρόσωπα που λείπουν, τη γιαγιά μου για παράδειγμα, νοσταλγούσα καταστάσεις, νοσταλγούσα τα παιδικά μου χρόνια. Για αυτό ονόμασα την πιο πρόσφατη συλλογή μου «Retro», ακριβώς γιατί όλη αυτή τη νοσταλγία την αποτύπωσα στα ρούχα μου. Όλη η συλλογή είχε ένα vintage ύφος. Βγήκε σαν από άλλη εποχή. Τώρα που έχω άλλη διάθεση, η συλλογή που ακολουθεί θα έχει πολλά χρώματα και περισότερη ζωντάνια.
Υπάρχουν μέρες που μπορεί να μην σας αρέσει τίποτα επάνω σας; Που δεν έχετε τι να φορέσετε;
Εννοείται. Νομίζω δεν υπάρχει γυναίκα που να μην της συμβαίνει αυτό. Ξυπνάμε και νομίζουμε ότι είμαστε χάλια, ράκος, κουρασμένες, που τίποτα δεν μας πάει. Όμως, εγώ επειδή έχω και δύο παιδιά και η προτεραιότητά μου είναι τα παιδιά μου, δεν επιτρέπω στον εαυτό μου έυκολα να είμαι πεσμένη. Μπορεί να ξυπνήσω κάποια μέρα έτσι, αλλά δεν θα το αφήσω να με επηρεάσει για πολύ, επειδή δεν θέλω να έχει αντίκτυπο στα παιδιά μου. Για αυτό και όταν μπορεί να είμαι πιο πεσμένη, επιλέγω να φορέσω χρώμα! Μου φτιάχνει τη διάθεση.
Ποια είναι η γνώμη σας για τη σχέση βιωσιμότητας και μόδας;
Προσπαθώ πάντα να ενημερώνομαι και είναι ένα κομμάτι που με ενδιαφέρει πολύ. Φυσικά και αγαπώ τον πλανήτη, φυσικά και ο πλανήτης είναι το σπίτι μας. Δεν είμαι όμως από τους ανθρώπους που θα πάνε στις πορείες, για να σας μιλήσω απόλυτα ειλικρινά. Από εκεί και πέρα ό,τι μπορώ να το κάνω, το κάνω. Προτιμώ να χρησιμοποιώ ό,τι οργανικό υπάρχει σε ύφασμα. Άλλωστε, οι περισσότεροι προμηθευτές στην Ελλάδα έχουν από μόνοι τους οργανικά υφάσματα και αυτό είναι πολύ αισιόδοξο. Όπου μπορώ να βγάλω ρούχο το οποίο έχει να κάνει με sustainability, θα το κάνω. Το 80%, αν όχι το 90%, των ρούχων μου έχει να κάνει με αγνά υφάσματα. Χρησιμοποιώ πολλά λινά, πολλή βισκόζη, πολύ βαμβάκι.
Μπορείτε να μας περιγράψετε ένα 24ωρό σας;
Σηκώνομαι αρχικά πάρα πολύ πρωί, γύρω στις 7 παρά, γιατί πρέπει να ξυπνήσω τα παιδιά και να τα ετοιμάσω για το σχολείο. Οπότε η μέρα μου ξεκινάει κάπως έτσι. Αφού τα ετοιμάσω και τα πάω σχολείο, γυρίζω σπίτι για να πάρω τις βιταμίνες μου, πίνω το νερό με το λεμόνι μου και προσπαθώ να πηγαίνω για τρέξιμο ή να κάνω σπίτι τη γυμναστική μου. Κάνω, έπειτα, το μπάνιο μου, τρώω το πρωινό μου και πηγαίνω στο γραφείο. Εαν έχω δουλειές στο γραφείο, όπως δειγματισμούς, ραντεβού ή μίτινγκ μένω εκεί, αλλά γενικώς η μέρα μου σπάει πολύ, καθώς πηγαινοέρχομαι αρκετά. Κάνω συχνά fitting και επειδή είμαι μια σεζόν μπροστά στη δουλειά μου, πάντα δουλεύω πολύ. Θέλω, ωστόσο, κάθε μέρα μια ώρα πριν κοιμηθούν τα παιδιά, να είμαι στο σπίτι για να τα δω, να τα βάλω για ύπνο και μετά κάθομαι να ηρεμήσω, να φάω κάτι. Συνήθως αυτή η ώρα είναι η πιο δημιουργική για εμένα. Κάνω τον απολογισμό της ημέρας, αλλά επεξεργάζομαι και τα μελλοντικά μου πλάνα.
Ελεύθερος χρόνος υπάρχει;
Όχι, καθόλου (γέλια). Ο ελεύθερος χρόνος μου είναι το πρωί που κάνω τη γυμναστική μου. Δουλεύω και τα Σαββατοκύριακα. Επειδή έχω showroom και το δουλεύω με ραντεβού, το ανοίγω όποτε θέλω, ανάλογα συνήθως και με τα ραντεβού. Προσπαθώ, βέβαια, την Κυριακή να μη βάζω τίποτα, γιατί θέλω να την περνάω όλη με τα παιδιά μου.
Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες επιτυχίες αλλά και αποτυχίες που έχετε συναντήσει στην πορεία σας μέχρι σήμερα;
Η μεγαλύτερη επιτυχία για εμένα μέχρι τώρα είναι το γεγονός ότι καταφέρνω ακόμη και υπάρχω στον χώρο. Σκεφτείτε ότι εγώ ξεκίνησα το 2018, όπου σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά, ήρθε το θέμα με τον κορονοίό. Ο κόσμος δεν με γνώριζε και ακόμη δεν με γνωρίζει στο ποσοστό που θα ήθελα, οπότε πραγματικά η μεγαλύτερη επιτυχία μου είναι πως έχω καταφέρει να ανοίξω σε μια πολύ δύσκολη περίοδο και μέχρι σήμερα να κρατηθώ σε αυτόν τον χώρο. Για τις αποτυχίες δεν θα σας φτάσει ο χώρος να τις καλύψουμε (γέλια). Πολλά στραβοπατήματα, πολλές αναποδιές, ήρθαν και τα lockdown. Ευτυχώς έχω προλάβει να κάνω το e-shop μου, οπότε μέσα στην καραντίνα με κράτησε αυτό. Αλλά να σας πω και κάτι; Δεν τις φοβάμαι τις αποτυχίες, γιατί κάπως έτσι βγαίνω λίγο πιο δυνατή από αυτές.
Υπάρχει κάποιο ανεκπλήρωτο όνειρο;
Δεν θα έλεγα κάτι ανεκπλήρωτο, γιατί άμα έχουμε την υγεία μας, πιστεύω ακόμη μπορούμε να πετύχουμε αυτά που θέλουμε. Αυτό που με ενδιαφέρει πολύ να κάνω και είναι ο στόχος του brand μου είναι το εξής: Θέλω να δημιουργώ ρούχα, τα οποία να αντέχουν στον χρόνο. Για αυτό είμαι και πολύ κλασική στα σχέδιά μου. Βέβαια, έτσι μου αρέσει να ντύνομαι και εγώ. Θεωρώ ότι μια κλασική γραμμή σε ένα ρούχο μπορεί να σταθεί σε μία εποχή όπου τα trends είναι πάρα πολλά, γιατί κάτι απλό θα το βάλεις και μετά θα το χτίσεις. Θέλω η γυναίκα που αγοράζει τα ρούχα μου, να τα έχει στην ντουλάπα της για πάρα πολλά χρόνια. Προσέχω πολύ την ποιότητά μου, γιατί όπως εμένα η μαμά μου μου έχει δώσει κάποια ρούχα της, έτσι θέλω μια νέα μαμά τώρα, να δώσει τις δημιουργίες μου στο παιδί της μετά από κάποια χρόνια. Ανεκπλήρωτο προς το παρόν θα σας έλεγα ότι είναι το γεγονός ότι θα ήθελα το brand μου να αναγνωριστεί και πέρα από τα σύνορα της δικής μας χώρας. Έχω και αυτόν τον στόχο! Θέλω να πιστεύω πως ακόμη και αυτό, όμως, θα εκπληρωθεί. Όποιος έχει τη θέληση και τη διάθεση να δουλέψει πολύ, γιατί τίποτα δεν γίνεται χωρίς δουλειά, κάποια στιγμή θα τα καταφέρει.