Amigos: Η ιστορία πίσω από το πιο διάσημο μεξικάνικο εστιατόριο του νότου
Το θρυλικό μεξικάνικο εστιατόριο της Γλυφάδας και της Ν. Σμύρνης, Amigos, εδώ και 22 χρόνια μας σερβίρει δροσερές μαργαρίτες και πλούσιες λατινοαμερικάνικες γεύσεις. Αυτή είναι η ιστορία του.
- 18/04/2017
Ο Κομφούκιος τα είχε πει το πάλαι ποτέ (“διάλεξε μια δουλειά που σ’ αρέσει και δε θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα στη ζωή σου”), ο Ντίνος και ο Γιώργος Μαλτεζάκης τα ζουν. Αν έχεις πάει στο Amigos, τους έχεις δει. Ο Ντίνος είναι ο άνθρωπος που σε υποδέχεται στη Γλυφάδα και ο Γιώργος εκείνος που σε περιμένει στη Νέα Σμύρνη. Ναι, είναι οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων που σου έμαθε τις μεξικανικές γεύσεις, από το 1995, οπότε άνοιξε το πρώτο μαγαζί, στην Πλατεία Εσπερίδων της Γλυφάδας.
Το 2004 έγινε η μετακόμιση στην Κύπρου, στον αριθμό 65 και πριν εννέα χρόνια έγινε το opening, στη Νέα Σμύρνη (Μ. Αλεξάνδρου 70). Σήμερα θα μάθεις, μέσω των όσων είπαν οι ίδιοι στο Νou-Pou.gr, τι κρύβεται πίσω από την επιλογή να σε ενημερώνουν… πως έχεις παραγγείλει αρκετά πιάτα, από το γενναιόδωρο των μερίδων, από το χαμόγελο όλου του προσωπικού έως τη διακόσμηση (“έχουμε κουβαλήσει στις πλάτες μας ό,τι βλέπετε”). Για αρχή κράτα πως το “πιστεύω” τους είναι πως “κάθε επισκέπτης μας, μας τιμά που έρχεται και θέλουμε να φύγει ικανοποιημένος και χαμογελαστός”.
Η μητέρα Σοφία και το βέτο
Έως το 1995, υπήρχε ένα μεξικάνικο στην Αττική, το οποίο βρισκόταν στα Βόρεια Προάστια. Τα αδέλφια Μαλτεζάκη, ήταν στο πελατολόγιο του, γιατί εκεί έβρισκαν γεύσεις γνώριμες από τη ζωή τους, στην Αμερική. “Έχουμε γεννηθεί στη Νέα Υόρκη” ενημερώνει ο Ντίνος και για να σε προλάβω, επέστρεψαν στην Ελλάδα γιατί η μητέρα τους, Σοφία είχε θέσει το σχετικό όρο, όταν αποφάσισε να κάνει οικογένεια με τον πατέρα τους, τον Αριστείδη. “Του είχε πει “σε παντρεύομαι, αρκεί να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, για να μεγαλώσουμε εκεί τα παιδιά μας”.
Η φαμίλια εγκαταστάθηκε στη Γλυφάδα, αλλά τα αγόρια πηγαινοέρχονταν. Ο Ντίνος σπούδασε στο Deree College διοίκηση επιχειρήσεων και ο Γιώργος ξενοδοχειακά, στο Alpine Center και μετά πήγε στην Ελβετία, για το bachelor. Όταν ολοκλήρωσε, εργάστηκε για τέσσερα χρόνια στη Νέα Υόρκη, στον τομέα του και μάλιστα, ήταν υπεύθυνος σε μεγάλη -παγκόσμια- αλυσίδα ξενοδοχείων, για την εκπαίδευση του προσωπικού. Ο ίδιος εκπαιδεύει το προσωπικό των καταστημάτων και θέτει τα όρια. Στο Νο1 της λίστας, είναι το χαμόγελο. “Όπως συνηθίζω να λέω στο προσωπικό, εκείνοι έχουν επιλέξει εμάς για να δουλέψουν και εμείς εκείνους. Ας περνάμε λοιπόν, καλά”.
“Είδαμε πως υπήρχε μια ανάγκη, την οποία θα μπορούσαμε να καλύψουμε”
Όπως διέσχιζαν τον Ατλαντικό, μπρος-πίσω, είχαν δει πως “στην Αμερική το μεξικάνικο φαγητό είναι πολύ δημοφιλές” λέει ο Ντίνος, “κάτι σαν την ταβέρνα της γειτονιάς, που έχουμε εμείς εδώ” και όταν αποφάσισαν να δραστηριοποιηθούν στο χώρο της εστίασης “κρίναμε ότι θα ήταν μια καλή επιλογή, εφόσον δεν υπήρχαν πολλές τέτοιες επιλογές στην Αθήνα. Άρα, υπήρχε μια ανάγκη, την οποία θα μπορούσαμε να καλύψουμε”, προσθέτει ο Γιώργος, πριν τονίσει ότι “το πρώτο Amigos δεν μπορεί να συγκριθεί με το πώς έχει εξελιχθεί το brand. Είχαμε έναν πολύ μικρό χώρο, έναν πολύ μικρότερο κατάλογο, με 15 πιάτα με γλυκά, σαλάτες, τα πάντα” και τώρα έχεις να επιλέξεις μεταξύ 10 σελίδων”.
Σε αυτές θα βρεις πιάτα μεξικανικής κουζίνας, tex-mex (“έχουν να κάνουν πιο πολύ με σχάρα, σάλτσες όπως ΒΒQ, είναι πιο πολύ στο κομμάτι του κρέατος”), burgers, pasta, πολλών ειδών σαλάτες, ορεκτικά “κάποια εκ των οποίων ταιριάζουν περισσότερο στον Έλληνα”, παιδικά γεύματα (“έρχονταν γονείς και ζητούσαν κάτι ελαφρύ, για τα παιδιά τους, οπότε ψαχτήκαμε στην μεξικάνικη κουζίνα τι θα άρεσε σε παιδιά και δημιουργήσαμε αρκετές επιλογές”) και φυσικά γλυκών.
Τα μεγαλύτερα παράσημα
Τα αδέλφια αφουγκράζονται τις επιθυμίες των επισκεπτών τους (“βλέπουμε τι ζήτηση και τι ανάγκη υπάρχει”) και προχωρούν σε σχετικές ανανεώσεις του καταλόγου “ανά τακτά χρονικά διαστήματα και για αυτό έχουμε “κρατήσει” όλα αυτά τα χρόνια. Καθημερινά φιλοξενούμε ανθρώπους όλων των ηλικιών. Έχουμε επισκέπτες που τους ξέρουμε από όταν στην κοιλιά της μητέρας τους. Αυτό είναι το παράσημο μας” εξηγεί ο Γιώργος και δίνει και ένα παράδειγμα: “Είχαν έλθει στη Νέα Σμύρνη, στην ίδια βάρδια, τα εγγόνια, οι γονείς και οι παππούδες, σε ξεχωριστά τραπέζια, χωρίς να ‘χουν συνεννοηθεί. Συναντήθηκαν τυχαία, σε εμάς. Ήταν απίστευτο!”.
Ο Ντίνος μας λέει για ένα βιβλίο “αυτό που τύπωσαν για τα 20 χρόνια και έγραψαν σε αυτό διάφοροι επισκέπτες μας, ευχές. Από τον Πρέσβη του Μεξικού, από το Χαμόγελο του Παιδιού, από πελάτες που γράφουν “ήμασταν ανύπαντροι, παντρευτήκαμε, κάναμε τα βαφτίσια των παιδιών μας, τα γενέθλια μας. Ό,τι ωραία στιγμή την έχουμε συνδέσει με το Amigos”. Αν μου έλεγαν “καίγεται το μαγαζί και μπορείς να πάρεις μόνο ένα πράγμα” θα έπαιρνα αυτό το βιβλίο”.
“Η λέξη “Αmigos” μας αντιπροσωπεύει στο εκατό τοις εκατό”
Την πρωτοβουλία για το πρώτο μεξικάνικο των Νοτίων Προαστίων, την πήρε ο Ντίνος, ο οποίος θύμισε ότι “από το 1989 είχαμε δημιουργήσει με τον άλλον αδελφό μας, τον Μιχάλη ένα μπαράκι στη Γλυφάδα, το μέρος όπου ζούμε, το Taxis. Ήμασταν και στο Καράβι, πριν γκρεμιστεί, ήμασταν και στο παλιό χωρο του Ευοί Ευάν και γενικά, γινόταν χαμός. Ήταν βέβαια, και άλλες οι εποχές. Για τα τότε δεδομένα και την ηλικία που βρισκόμασταν, ήταν όλα τέλεια. Διασκεδάζαμε, περάσαμε τον στρατό παρέα με τους αξιωματικούς, που έρχονταν να πιούμε κάτι όλοι μαζί. Κάτι αντίστοιχο έγινε και στο κολέγιο. Γενικά, γνωρίσαμε πολύ κόσμο. Είχαμε επιτυχία, αλλά κάποια στιγμή καταλήξαμε στο ότι δεν μπορούσαμε να φανταστούμε το υπόλοιπο της ζωής μας μέσα στη νύχτα”.
Όταν ήλθε η ώρα να παρθούν αποφάσεις για το επόμενο βήμα, το 1995, στάθηκαν σε στιγμές που είχαν ζήσει ως πελάτες του μόνου μεξικάνικου που υπήρχε έως τότε, στην Κηφισιά. “Κάθε φορά που πηγαίναμε, ως πελάτες, βλέπαμε εκεί πάρα πολλούς Γλυφαδιώτες. Εν τω μεταξύ, πίναμε 2-3 μαργαρίτες και μετά είχα θέμα με την επιστροφή”, ομολογεί ο Ντίνος, “σκέφτηκα πως δεν είμαι ο μόνος που κάνει όλη αυτήν τη διαδρομή και ζει ό,τι και εγώ. Κάπως έτσι, αποφασίσαμε να τολμήσουμε”. Το Amigos επελέγη “από μια λίστα με ονόματα που είχα ζητήσει να μου προτείνει ένας φίλος από την Πρεσβεία του Μεξικού, ο Εντουάρντο Νίνιο. Μόλις το είδα, είπα “αυτό είναι”. Μας αντιπροσωπεύει στο 100%. Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία, πως έχουμε γίνει φίλοι με ανθρώπους που είχαν πρωτοέλθει ως πελάτες. Το ρητό που μας ταιριάζει είναι μεξικάνικο και είναι το mi casa es su casa”.
“Καίνε όλα;” αυτή η μάστιγα
Οι πρώτοι μήνες λειτουργίας, συνδέθηκαν με ένα ερώτημα: “Υπάρχει κάτι που δεν είναι καυτερό;”.
“Δόξα τω Θεώ ξεκινήσαμε δυνατά. Ο χώρος ήταν μικρός, αλλά ήταν υπέροχος. Μια παλιά μονοκατοικία, με τεράστιο κήπο. Ακόμα και σήμερα οι πελάτες μας ή όπως λέμε εμείς, οι επισκέπτες μας, λένε πως τέτοιος κήπος δεν έχει ξαναϋπάρξει” λέει ο Ντίνος, “αν μας ρωτάς ποια ήταν η πιο συχνή ερώτηση που ακούγαμε, θα σου πούμε το “καίνε όλα;”. Πλέον υπάρχει μια εκπαίδευση, αλλά πριν 22 χρόνια οι γεύσεις ήταν άγνωστες και υπήρχε η παρανόηση ότι η μεξικανική κουζίνα είναι καυτερή και ο κόσμος φοβόταν να δοκιμάσει”. Έως ότου τον έπεισαν.
Ο Γιώργος προσθέτει ότι “γενικώς υπάρχει η ταυτοποίηση της μεξικανικής κουζίνας με τα καυτερά ή τα πολύ “βαριά” φαγητά, ενδεχομένως γιατί χρησιμοποιούν πολλά τυριά, πολλές σάλτσες, ρύζι κλπ. Σίγουρα είναι πλούσιο και έχει πολλές πιπεριές, αλλά είναι μαγειρευτό”.
Το πιάτο που διακρίθηκε από νωρίς “ήταν το fajitas! Αυτό ισχύει βέβαια, μέχρι και τώρα”. Μήπως μπορούν να μας εξηγήσουν και το γιατί; “Ταιριάζει στον Έλληνα. Είναι εντυπωσιακό, γιατί έρχεται σε μαντέμι με κρέας, κρεμμύδια και πιπεριές. Αυτές είναι γεύσεις που μας ταιριάζουν. Είναι εντυπωσιακό και πολύ χορταστικό” γιατί όπως πιθανότατα, ξέρεις οι μερίδες του Amigos είναι γενναιόδωρες. “Ξέρεις κάτι; Πολλοί πελάτες μας έχουν πει “ρε παιδιά, δεν γίνεται να το φάμε όλο αυτό. Μειώστε τις μερίδες σας”. Απαντάμε πως αυτή είναι η διαφήμιση μας”, διευκρινίζει ο Ντίνος, με τον Γιώργο να συμπληρώνει ότι “στη δημοφιλία του fajitas παίζει ρόλο και ο τρόπος παρασκευής. Το μεξικάνικο είναι street food, οπότε στο fajitas μπαίνεις στη διαδικασία να το φτιάξεις μόνος σου. Στο Μεξικό τα tacos είναι το πιο δημοφιλές φαγητό. Τι είναι το tacos; Μια tortilla που βάζεις μέσα ό,τι θες, το τυλίγεις και το τρως. Άρα, με το fajitas μυείς τον Έλληνα και στην κουλτούρα του μεξικάνικου φαγητού”. Και για αυτό το προτείνουν, σε όποιον επισκέπτη ρωτά “τι να πάρω;”.
Ποια ερώτηση έχει κερδίσει όλες τις άλλες -με διαφορά
Πόσες φορές τους έχουν ζητήσει να προσδιορίσουν τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ των buritto, enchiladas και chimichanga; “(γελούν) Αν παίρναμε 10 λεπτά για κάθε φορά, τώρα δεν θα ήμασταν εδώ, αλλά σε κάποιο νησάκι”. Από τις πιο… ιδιαίτερες παραγγελίες ήταν “ακρίδα, που είχε δοκιμάσει ένας επισκέπτης μας, σε ταξίδι του στο Μεξικό. Εκεί, υπάρχουν κονσέρβες με ακριδάκια, που τρώνε ως τσιπς” λέει ο Γιώργος, ο οποίος τους εξήγησε ότι “το φαγητό που προσφέρουμε είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην κουζίνα του Μεξικού, με σεβασμό στις συνταγές και τα αυθεντικά υλικά, αλλά προσαρμοσμένο στην Ελλάδα”.
“Τα περισσότερα προϊόντα που υπάρχουν στις συνταγές εισάγονται. Όταν ξεκινήσαμε ήταν όλα από το Μεξικό. Πλέον, υπάρχουν εταιρίες στην Αγγλία, στη Γερμανία. Δεν παίρνουμε πια από ένα μέρος τα πάντα”. Με τα χρόνια, έγιναν πολλές “τρομερές” όπως λένε, αλλαγές. Ετοιμάζουν και άλλες. Θα τις δεις τον Μάιο και στη Γλυφάδα, αλλά και στη Νέα Σμύρνη. Δεν μας είπαν όμως, πώς διάλεξαν τη Νέα Σμύρνη για το δεύτερο μαγαζί, πριν 9 χρόνια (Μεγάλου Αλεξάνδρου 70);
“Ψάχναμε πολλά χρόνια, γιατί από καιρό πιστεύαμε πολύ στη Νέα Σμύρνη και θέλαμε να πάμε εκεί” εξηγεί ο Γιώργος, “μας ενδιέφερε ωστόσο, να βρούμε το κατάλληλο ακίνητο, διότι δεν θέλαμε να είμαστε πάνω στην πλατεία. Θέλαμε να είμαστε κοντά, ώστε να μπορεί να έλθει κάποιος με τα πόδια”. Οι κάτοικοι της περιοχής είναι γνωστοί και για τη συνήθεια που έχουν να μην απομακρύνονται από την πλατεία. “Ναι, αλλά επίσης, είναι γνωστοί και για το ότι μένουν στη Νέα Σμύρνη, για τις εξόδους τους. Οπότε αν κάνεις μια καλή δουλειά και τους κερδίσεις, σε εμπιστεύονται. Θεωρώ πως ένα μεγάλο ποσοστό από την επιτυχία της Νέας Σμύρνης, οφείλεται στο μενταλιτέ των κατοίκων της περιοχής. Μετά τόσα χρόνια, νιώθουμε Νεοσμυρνιώτες”. Έχουν γίνει και εμπράκτως, μέλη της τοπικής κοινωνίας, με προσφορές, χορηγίες και συμμετοχή σε πλήθος εκδηλώσεων.
Ο πελάτης που παραπονέθηκε για την έλλειψη tequila
Ο Στέλιος Παπαδόπουλος είναι ο είναι ο άνθρωπος που “έστησε” την tequileria που έχουν πια και τα δυο Amigos, με περισσότερες από πενήντα ετικέτες tequila και mezcal . “Είχε έλθει ως πελάτης και μας είχε κάνει παρατήρηση. Μας είχε πει ότι δεν γίνεται να είμαστε μεξικάνικο και να μην έχουμε κοκτέιλ, με βάση την tequila”. Από εκεί ξεκίνησε ένα νέο ταξίδι, με τον Στέλιο να γίνεται brand ambassador της Jose Cuervo και ο πρώτος μη Μεξικανός Tequila Connoisseur και τα Amigos να δίνουν ιδιαίτερη έμφαση (και) στο μπαρ. Αναμένουμε και την νέα κάρτα ποτών που έχουν επιμεληθεί ο Στέλιος και ο Σπύρος Πανόπουλος (ο μπαρ μάνατζερ των Amigos). Εδώ θα ήταν χρήσιμο να σου πω ότι η frozen μαργαρίτα δεν είναι εργοστασιακή. “Τη φτιάχνουμε κάθε μέρα, μόνοι μας, αλλά τη βάζουμε στο μηχάνημα για να διατηρείται και να μπορούμε να εξυπηρετήσουμε άμεσα, όταν υπάρχει φόρτος”.
Η πελάτισσα που ήθελε μουσική για τα γενέθλια της
Και οι βραδιές latin προέκυψαν από πελάτισσα. “Είχε έλθει στη Γλυφάδα, μια Βραζιλιάνα να γιορτάσει τα γενέθλια της και με ρώτησε αν μπορούσε να φέρει δυο άτομα, να τραγουδήσουν στο πάρτι της. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο ωραίο, που ζήτησα κάρτες. Ξεκίνησε η συνεργασία μας και τα παιδιά πρότειναν να φέρουν μια χορεύτρια”. Εκείνη πρότεινε τον παρτενέρ της και έτσι καταλήξαμε στα πάρτι που στήνονται κάθε Τετάρτη στη Νέα Σμύρνη και κάθε Πέμπτη στη Γλυφάδα, με τη συμμετοχή όλων.
Σαφέστατα έχουν δεχθεί προτάσεις για franchise, όπως και για πώληση “αλλά αρνηθήκαμε. Εξηγήσαμε πως δεν είναι έτσι εύκολο. Θέλαμε να είναι στημένο σωστά, γιατί το όνομα που έχουμε “φτιάξει” στην αγορά, όλα αυτά τα χρόνια, είναι η πιο σημαντική κατάκτηση μας. Επιπροσθέτως, θα έπρεπε να είμαστε από πάνω… και δεν έχουμε το χρόνο. Να μη δούμε και τα παιδιά μας;”. Ναι, έρχεται και άλλη γενιά Amigos, που εκπαιδεύεται από μικρή. Τα αγόρια του Ντίνου εργάζονται κάθε Αύγουστο στη Γλυφάδα, ενώ πολλές φορές τον συνοδεύουν στα ταξίδια που κάνει, για να τσεκάρει τα καλύτερα μεξικάνικα ευρωπαϊκών -και όχι μόνο- πόλεων. Και οι δύο ταξιδεύουν πολύ (σε Ευρώπη και Μεξικό), ώστε να ενημερώνονται για τις εξελίξεις.
“Πάμε προετοιμασμένοι. Πριν ξεκινήσουμε, έχουμε βρει τα μαγαζιά που θέλουμε να πάμε, έχουμε δει τους καταλόγους και ξέρουμε τι θα παραγγείλουμε από το καθένα, ώστε να δούμε τι ενδιαφέρον έχει το κάθε εστιατόριο. Βγάζουμε και ατελείωτες φωτογραφίες”, συμπληρώνει ο ένας τον άλλον. “Μόλις βρούμε κάτι καλό, σε 3-4 ημέρες το προσθέτουμε. Δεν υπάρχει καθυστέρηση. Πάντα “ψαχνόμαστε”, γιατί θέλουμε να πάμε το Αmigos ακόμα πιο μακριά, να είμαστε πάντα μπροστά. Δεν θεωρούμε κάτι ως δεδομένο”.
Η επέκταση στα Βόρεια Προάστια
Σκέφτονται την επέκταση στα Βόρεια Προάστια, ώστε να μην τραβούν οι Βόρειοι, όσα τραβούσαν οι ίδιοι όταν έβγαιναν στην Κηφισιά. Ο Γιώργος ομολογεί ότι “τη σκεφτόμαστε, αλλά είναι δύσκολο, αν σκεφτείς πως ο καθένας μας είναι 12 ώρες στο κάθε μαγαζί. Υπάρχει η σκέψη και κάποια στιγμή, κάτι πρέπει να γίνει. Κάνουμε προσεχτικές κινήσεις, ό,τι έχουμε κάνει το έχουμε “χτίσει” με πολλές ώρες δουλειάς, με πολλά χρόνια δουλειάς. Για εμάς τα μαγαζιά μας είναι σαν παιδιά μας. Θέλουμε να κάνουμε το προϊόν μόνο καλύτερο. Οπότε η όποια άλλη κίνηση, θα πρέπει να είναι ακριβώς γραμμένη στα μέτρα μας. Δηλαδή, θα παίξει ρόλο η τοποθεσία, το στήσιμο του μαγαζιού, το προσωπικό. Το προϊόν δεν είναι μόνο το φαγητό, αλλά και το χαμόγελο του προσωπικού”.
Στο μυαλό του Γιώργου “το καλό προσωπικό είναι πιο βασικό και από το φαγητό. Δηλαδή, μπορεί να σερβίρεις στον πελάτη ένα πιάτο, στο 100% της συνταγής, αλλά αν το προσωπικό δεν είναι καλό, ο πελάτης δεν θα φύγει ευχαριστημένος. Πολύ δύσκολα βρίσκουμε προσωπικό, όπως και πολύ δύσκολα φεύγει κάποιος, συνήθως για να κάνει το βήμα παραπάνω ή επειδή βρήκε δουλειά, στο αντικείμενο που έχει σπουδάσει”.
Το “άλφα” και το “ωμέγα” της επιτυχημένης ζωής
Και στα δυο μαγαζιά, υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται από την πρώτη ημέρα λειτουργίας, μέχρι σήμερα. “Ξέρουν πώς να δουλέψουν, πώς να κερδίσουν τον πελάτη, να είναι ευγενικοί και το κυριότερο, να χαμογελούν. Ταιριάζουν απόλυτα στη φιλοσοφία μας. Θέλω να πω ότι έχει φύγει άνθρωπος που ήταν εξαιρετικός στη δουλειά του, αλλά δεν χαμογελούσε, λόγω χαρακτήρα. Τον συστήσαμε σε άλλη επιχείρηση και μας είπαν τα καλύτερα, διότι όντως, ήταν εξαιρετικός επαγγελματίας”. Δεν είναι τυχαίο ότι κάνουν οι ίδιοι την υποδοχή στα μαγαζιά ή πως παίρνουν όλες τις αποφάσεις που αφορούν τα εστιατόρια. “Έχει πλάκα, κάποιες φορές, που με βλέπουν Αύγουστο, να αλλάζω ας πούμε τασάκια και με ρωτούν “δεν σου έδωσαν άδεια;” λέει ο Ντίνος που απαντά με χαμόγελο “τους παρακαλώ, αλλά δεν μου δίνουν”! Ο Γιώργος θυμάται πελάτες να του λένε “την άλλη φορά δεν σε είδα και νόμισα πως σταμάτησες”.
Ο Ντίνος ενημερώνει δυνητικούς επιχειρηματίες πως “το “άλφα” και το “ωμέγα” είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις. Νιώθω ευλογημένος που δεν χρειάστηκε να δουλέψω μέρα, στη ζωή μου. Αγαπώ αυτό που κάνω, μου αρέσει, με γεμίζει τόσο που δεν νιώθω ότι δουλεύω”. Πρέπει και να είσαι από πάνω. “Το να αγαπάς από μακριά, δεν έχει αποτέλεσμα”.
“Φανήκαμε και πολύ τυχεροί που βρέθηκαν δίπλα μας η Μαρίτα και η Δήμητρα, οι γυναίκες μας, είναι πολύ δύσκολο να βρίσκεις έναν άνθρωπο να πιστεύει σε εσένα ( φανταστείτε ότι ήμουν σε ηλικία μόλις 25 χρόνων όταν ξεκίνησε) και να σου δίνει την δύναμη να συνεχίζεις παθιασμένα αυτό που κάνεις.”
Amigos
Γλυφάδα, Κύπρου 65, 210 89 83 167
Νέα Σμύρνη, Μ. Αλεξάνδρου 70, 210 93 32 220
Eπίσημο site
*Φωτογραφίες: Τόνια Φάντη