Arco: Το κατάστημα μουσικών οργάνων που ‘μεγάλωσε χιλιάδες Kurt Cobain’
Tην πρώτη σου κιθάρα δεν την ξεχνάς ποτέ. Στη δική μου περίπτωση, η κιθάρα ήταν ηλεκτρική και ήρθε στα χέρια μου από ένα μικρό καταχωνιασμένο μαγαζί, στο εμπορικό κέντρο Vero Peso, απέναντι από το αστυνομικό τμήμα Γλυφάδας.
- 12/01/2015
- Κείμενο: NouPou.gr
Πίσω από την επιτυχία, η μουσική οικογένεια Παπαθεοδώρου που μέχρι σήμερα -μέσω του Δημήτρη Παπαθεοδώρου- προσφέρει τις υπηρεσίες της. Είτε είσαι επαγγελματίας, είτε παίζεις ερασιτεχνικά για την προσωπική σου διασκέδαση. Η αλήθεια όμως, είναι ότι εγώ και πολλοί άλλοι, δεν αντιμετώπισαν ποτέ το Arco ως ένα απλό «μαγαζί».
Ο Δημήτρης υπήρξε και είναι μέχρι σήμερα ένας πιστός συμβουλάτορας και δάσκαλος. Δεν βρίσκεται εκεί μόνο για να σου πουλήσει. Θα ανοίξει μαζί σου διάλογο, θα σε ενημερώσει και θα σου προτείνει αυτό που θεωρεί κατάλληλο για την προσωπική σου ανάγκη. Χάρη σε εκείνον, έμαθα πως η κιθάρα -ουσιαστικά- δεν έχει συγκεκριμένες ονομασίες χορδών, μιας και με το κούρδισμα μπορείς να «βαφτίσεις» την καθεμία όπως θες.
H δική μου περίπτωση, όσον αφορά την ηλεκτρική, ήταν πολύ δύσκολη. Δεν είχα την παραμικρή ιδέα τι έπρεπε να αγοράσω. Ήμουν από τα παιδιά που έμπλεξαν με τα ωδεία, τις κλασσικές αρμονίες και τις κατασκευές συγχορδιών. Οι γνώσεις μου στη κιθάρα περιοριζόντουσαν πανω στην κλασσική, στο παίξιμο με τα νύχια και κυρίως πάνω σε κομμάτια του Bach, του Paganini και του Carulli. Όσο και αν ήθελα να βγάλω το Smoke On The Water ή το Smells Like Teen Spirit, δεν ήξερα να κρατήσω ούτε την πένα. Και παρόλο που τα δάχτυλα έκαναν τη δουλειά τους, η ροκ μουσική απαιτούσε ηλεκτρική κιθάρα. Όπως και το συγκρότημα.
Ο Δημήτρης και ο Άλεξ μου σύστησαν μια Cort. Άνετη κιθάρα, ότι έπρεπε για «ψαράδες» όπως στη περίπτωση μου, ιδανική για τους rhythm guitarists που δεν ήθελαν σκοτούρες με τρέμολα και μεγάλες ταστιέρες για σολαρίσματα. Ο Δημήτρης μου έδειξε τα πάντα. Από το πως να συνδέσω την κιθάρα στον ενισχυτή, μέχρι πως να κρατήσω την πένα. Δεν με αντιμετώπισε ποτέ σαν «κατώτερο». Ίσα ίσα που πήρε την κλασσική μου παιδεία με πολύ καλό μάτι. Τα «ιδιαίτερα» του συνεχίστηκαν με κάποιες συμβουλές του σχετικά με ασκήσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα ανοίγματα στα δάχτυλα.
Τo Arco για μένα δεν υπήρξε ποτέ το μαγαζί που πήρα μόνο την πρώτη ηλεκτρική. Ήταν ένας ναός γνώσης και συνεχίζει να κάνει το ίδιο σε όλους τους μουσικόφιλους, μέχρι και σήμερα.
Πλέον βρίσκεται σε σαφώς μεγαλύτερο χώρο, απέναντι από το άλλοτε βιβλιοπωλείο του Πιπέρα. Αν και το μικρό μαγαζάκι μας λείπει, έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε την μεγαλειώδη έκθεση των μουσικών οργάνων που έχει στις βιτρίνες του. Το Arco συνεχίζει να έχει μια από τις πιο ενημερωμένες λίστες πάνω στα μουσικά όργανα, λύνοντας παράλληλα οποιαδήποτε απορία. Σε μια μικρή συνομιλία με τον Δημήτρη, θυμηθήκαμε τα παλιά και μιλήσαμε για την μουσική και κατά πόσο έχει επηρεαστεί από την κρίση.
«Η αγάπη του κόσμου για την μουσική δεν έχει σταματήσει. Ούτε και θα σταματήσει ποτέ. Ο κόσμος αγοράζει κανονικά, απλά κοιτάει πλέον για πιο οικονομικές λύσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που θα δώσουν ποσό κοντά στα 300 με 350 ευρώ για να πάρουν μια κιθάρα» αναφέρει ο Δημήτρης. Τον ρωτάω αν ο κόσμος δείχνει το ίδιο ενδιαφέρον. «Ίσα ίσα που δείχνει πολύ μεγαλύτερο. Η μουσική σε βοηθάει να ξεφεύγεις. Και δεν είναι μόνο οι επαγγελματίες που βρίσκουν παρηγοριά σε αυτή».
Υπάρχουν λοιπόν και αυτά τα καταστήματα στα Νότια που προσφέρουν τις δικές τους μοναδικές αναμνήσεις. Ακόμη και σήμερα, όταν πηγαίνω την κιθάρα στο Αrco για διάφορες εργασίες -όπως για να αλλάξω χορδές ή μαγνήτες- θυμάμαι πάντα την πρώτη φορά που έφυγα από το μαγαζί με…γεμάτα χέρια. Τη στιγμή όπου μια εξάχορδη θεά προσγειώθηκε στα χέρια μου, για να ξεκινήσει μια σχέση απόλυτης αφοσίωσης, αγάπης και δημιουργικότητας. Από ένα μουσικό όργανο που, όπως όλα, έχει στόχο να σε εξυψώσει και να βγάλει έναν καλύτερο εαυτό από μέσα σου. Που δίνει στο «είναι» σου τη σημασία που πάντα επιθυμούσες να ανακαλύψεις.
Και το Arco έπαιξε τον ρόλο του. Και συνεχίζει.
Μαραγκού 14, Γλυφάδα, τηλ.: 210 8941390, www.arco.gr