ΑVE, το πιο ιστορικό videoclub της Γλυφάδας
Μιλήσαμε με την -φανατικά χαμηλών τόνων- ιδιοκτήτρια του Εύη που έχει περάσει μια ολόκληρη ζωή ανάμεσα σε πανύψηλες στοίβες DVD.
- 05/11/2013
‘’Αν αγαπάς τον πελάτη, σε αγαπά και αυτός. Και οι δικοί μου δεν με αλλάζουν. Αλλά και εγώ κάνω ότι μπορώ. Έχω π.χ. πελάτισσες μεγάλες γυναίκες που δεν μπορούν ούτε να ανέβουν από τα σκαλιά, ούτε από το ασανσέρ (σ.σ. το A.V.E. ήταν όλα αυτά τα χρόνια στο πρώτο όροφο του εμπορικού στη διασταύρωση Φοίβης και Μεταξά και πλέον μεταφέρθηκε στον πρώτο όροφο του διπλανού εμπορικού, ονόματι Plaza, 100 μέτρα μακριά), ούτε καν να βγουν από το αυτοκίνητο. Οπότε κλείνω το μαγαζί και τρέχω από τις σκάλες και τους κατεβάζω τα dvd κάτω. Αυτό μπορεί να συμβαίνει και 15 φορές τη μέρα. Άλλες με παίρνουν και μου λένε ότι ‘Ευάκι είμαι με τα ρόλεϊ και τα μπικουτί, έχω μάσκα στο πρόσωπο, είμαι από αποτρίχωση, σε παρακαλώ κατέβα’’.
Όλα αυτά που μου εξιστορεί η Εύη, εν μέσω της μετακόμισης από το ένα μαγαζί στο άλλο, τα ξέρω ήδη. Έχω δει με τα μάτια μου τις συγκεκριμένες κυρίες. Όπως έχω δει διάφορους επώνυμους, τις νοικοκυρές που έρχονται ακριβώς στις 11 αφού έχουν τελειώσει το γυμναστήριό τους, μέχρι και ένα συνταξιούχο καπετάνιο να πηγαινοφέρνει τα dvd της κυρίας του που είναι μέλος γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας.
Και αυτό γιατί επί χρόνια ερχόμουν σχεδόν καθημερινά στην Εύη από την Καλλιθέα που έμενα. Είτε το πρωί πριν πάω στη δουλειά, είτε το βράδυ (σ.σ. το A.V.E. είναι ανοιχτό από τις 11.00-23.00 από Δευτέρα έως και Σάββατο) καθώς γύριζα από το Γέρακα.
Ο λόγος ήταν η ίδια. Το γεγονός ότι είχε πάντοτε εκείνο το dvd που ήθελες ή φρόντιζε να κάνει τα πάντα για να το βρει. Και ότι σε έκανε να νοιώθεις σαν το σπίτι σου.
Για την ακρίβεια σε έκανε να νοιώθεις ότι το Α.V.E. ήταν σαν το δικό σου μαγαζί. Είχες την άνεση να κάτσεις να ψάξεις μαζί της την στοίβα DVD που έχει πάντα πάνω στο πάγκο μέχρι να βρεις κάτι που σου αρέσει. Και εκείνη είχε την άνεση να σου ζητήσει να εξυπηρετήσεις όποιον πελάτη τύχει να έρθει όσο εκείνη ανεβοκατέβαζε DVD.
Αν και η πιο χαρακτηριστική εικόνα που έχω από εκείνη είναι να την βλέπω να έρχεται τρέχοντας κάθε πρωί, φορτωμένη με τσάντες γεμάτες από ταινίες και σκυλοτροφή για τα τρία σκυλιά της που είχε μαζέψει από το δρόμο (τον Μπόμπη, τη Βικτώρια και τη Σάντυ) και τα οποία πάντοτε μπλεκόντουσαν ευχάριστα στα πόδια μου όσο προσπαθούσα να διαλέξω ταινίες.
Αυτό που δεν ήξερα, μέχρι που χρειάστηκε να της μιλήσω για αυτό το άρθρο (για το οποίο, ωστόσο, δεν ήθελε με καμία δύναμη να φωτογραφηθεί), είναι ότι τα dvd είναι ολόκληρη η ζωή της.
Συγκεκριμένα η Εύη ξεκίνησε να δουλεύει σε videoclub από τα 18 της, το Σεπτέμβριο μετά την αποφοίτηση της από το λύκειο, συνέχισε ως υπάλληλος στο A.V.E. το 1987 και, πέντε χρόνια μετά, έγινε ιδιοκτήτρια του.
Με άλλα λόγια αυτή είναι η μοναδική δουλειά που έχει κάνει ποτέ. Και συνεχίζει να την αγαπά. Ακόμη και τώρα που ο μέσος όρος της πελατείας της, λόγω internet, έχει μεγαλώσει (‘Πριν το ίντερνετ ερχόντουσαν και 18άρηδες. Πλέον όχι. Έχω πελάτισσες τις γιαγιάδες τους, αλλά όχι τα εγγόνια’).
Κάτι που φαίνεται από τον ενθουσιασμό, τόσο του δικού της όσο και του συζύγου της, στο πώς να διαμορφώσει και να διακοσμήσει το νέο της μαγαζί (Ιωάννου Μεταξά 39, τηλ. 210-8980808).
Για το τέλος σκέφτηκα να την ρωτήσω κάτι που μάλλον κανείς δεν την έχει ρωτήσει ως τώρα. Συγκεκριμένα ποια είναι η δική της αγαπημένη σειρά και ταινία. ‘Το Pretty Woman’ μου λέει χαμογελώντας. ‘Και από σειρές το Mad Men και παλιότερα η Σεχραζάτ’.