Μπάνιο χωρίς στάση στον φούρνο Σιφάκη στη Σαρωνίδα απλά δεν γίνεται
Από το 1975 στο ίδιο ακριβώς μέρος, ο ιστορικός φούρνος αποτελεί την αγαπημένη στάση για πολύ καλό καφέ, δυνατή τυρόπιτα και λοιπά σφολιατοειδή για όσους περνάνε από την Σαρωνίδα για το μπάνιο τους.
- 16/06/2018
Πηγαίναμε Σούνιο για μπάνιο και μέσα στο αμάξι γινόταν ένας χαμός για το που θα σταματήσουμε για καφέ και εφόδια. Ο καθένας έλεγε τα δικά του μέχρι που ακούστηκε από κάποιον “Στον Σιφάκη θα πάμε, μου έχει λείψει η τυρόπιτα του”. Δεν τέθηκε θέμα και η στάση στην Σαρωνίδα ήταν γεγονός. Άλλωστε από μικρός θυμάμαι να σταματάμε με τους γονείς μου στον Σιφάκη στον δρόμο για το μπάνιο. Βλέπεις ο φούρνος του Σιφάκη άνοιξε το 1975 και σήμερα η τρίτη γενιά της οικογένειας έχει αναλάβει τα ηνία του μαγαζιού.
Όταν το επισκέφτηκα βρήκα την κυρία Ελευθερία, γυναίκα του γιου του Αντώνη Σιφάκη ο οποίος και άνοιξε τον φούρνο το 1975
“Ο παππούς όταν ήρθε από την Κρήτη έφτασε στον Πειραιά και είχε ανοίξει εκεί καθαριστήριο. Μία μέρα έφτασε στην Σαρωνίδα και του άρεσε πολύ, σκεφτείτε ο δρόμος δεν είχε ανοίξει ακόμα. Ήθελε να είναι κάπου που να δουλεύει και να βλέπει το μπλε της θάλασσας. Και το 1975 που άνοιξε εδώ το δίπλα το είχε σαν υποκατάστημα του καθαριστηρίου. Επίσης πριν τον φούρνο είχε ανοίξει και χώρο για φύλαξη χαλιών στο Μοσχάτο και στο Κορωπί. Και τα πούλησε όλα αυτά για να φτιάξει αυτό το κτίριο. Στην αρχή ήθελε να κάνει ενοικιαζόμενα δωμάτια, αλλά οι φίλοι του τον συμβούλεψαν να μη κάνει ενοικιαζόμενα διότι υπήρχαν ήδη ακριβώς δίπλα. Και έτσι άνοιξε τον φούρνο”.
“Στην πορεία άνοιξε και το δίπλα με φαγητό το 1981 αλλά και στον όροφο από πάνω που ήταν καφετέρια και λεγόταν Αριάδνη. Σήμερα έχει μείνει μόνο η ταβέρνα δίπλα και η καφετέρια έχει κλείσει από το 2000”.
Τον φούρνο σήμερα τον τρέχει η τρίτη γενιά της οικογένειας, δηλαδή τα εγγόνια του Αντώνη Σιφάκη. “O μικρός έχει αναλάβει τον φούρνο και ο μεγάλος το δίπλα. Δίπλα ονομάζεται Συμπόσιο και έχει τρία μαγειρευτά κάθε μέρα και μετά της ώρας τα πάντα. Και σαλάτες πάρα πολύ ωραίες. Έρχεται πολύς κόσμος μετά το μπάνιο του και σταματάει εδώ για να φάει”.
Την ώρα που μίλαγα με την κυρία Ελευθερία μας μίλησε και ο κύριος Γιάννης “το 1978 ήρθα εδώ για δουλειά στο εργαστήριο. Η πλατεία εδώ πέρα δεν υπήρχε και παίζαμε μπάλα. Το περίπτερο υπήρχε μόνο και η πισίνα του κυρίου Δεβερίκου -εκεί που τώρα είναι το Anchor-. Aυτά μόνο υπήρχαν τότε. Ούτε σπίτια ούτε τίποτα. Μετά το 81 άρχισαν και έγιναν σπίτια. Τώρα όμως υπάρχουν αρκετοί μόνιμοι κάτοικοι”. Η κυρία ελευθερία συμπληρώνει
“Μέχρι το 90 δεν υπήρχε άλλος φούρνος αλλά ούτε άλλα μαγαζιά στην λεωφόρο. Κάθε Κυριακή είχαμε 80-90 ψησίματα. Πήγαινε για μπάνιο ο κόσμος και έφερνε το ταψί του εδώ για ψήσιμο και το έπαιρνε μετά το μπάνιο του και πήγαινε σπίτι του μετά”.
Να ξέρεις ότι στον φούρνο του Σιφάκη τα πάντα φτιάχνονται μέσα στο εργαστήριο “Έχουμε τυρόπιτα, τσουρέκι. Όλα είναι παραγωγής μας. Το παγωτό είναι δικό μας με φρέσκο γάλα. Όσα χρόνια είναι ο φούρνος είναι και το εργαστήριο. Κάθε μέρα όλη μέρα ανοιχτά από τις 6:30 μέχρι τις 10. Τα πάντα φτιάχνονται εδώ μέσα. Τα παιδιά έχουν κρατήσει την ίδια φιλοσοφία και όλα φτιάχνονται εδώ μέσα και δεν αγοράζουν έτοιμα”.
Η ποιότητα, η ιστορία του αλλά και το στρατηγικό της τοποθεσίας του είναι αυτά που του έχουν δώσει την διαχρονικότητα που έχει όπως και την προτίμηση του κόσμου. Και δεν είναι μόνο ο κόσμος που πηγαίνει για το μπάνιο του ή παραθερίζει στην περιοχή αλλά και πολλοί διάσημοι έχουν επισκεφτεί τον φούρνο του Σιφάκη.
“Ο Ρίζος, η Πιπιλή, ο Κωνσταντάρας, η Μίρκα Παπακωνσταντίνου. είτε παραθέριζαν εδώ είτε πήγαιναν για μπάνιο πάντα σταμάταγαν”. Βλέπεις ούτε εκείνοι μπορούσαν να αντισταθούν στην μυρωδιά του φρεσκοψημμένου που αναδίδει το εργαστήριο ούτε στα υπέροχα προϊόντα του.
Ας πούμε εμένα η τυρόπιτά του με έχει στοιχειώσει. Όπως άλλοι πρέπει να φάνε παγωτό για να νιώσουν καλοκαίρι, έτσι εγώ πρέπει να φάω την τυρόπιτα του Σιφάκη. Συνοδεία πάντα του πολύ καλού καφέ που έχει. Ότι πρέπει δηλαδή για να ανοίξει το μάτι.
Info: Χλόης 1, Σαρωνίδα, τηλ. 22910-53177