Εκπαιδευτήρια Γιαννοπούλου: Το ιστορικό ιδιωτικό των νοτίων με ρίζες από τη Σμύρνη
Τα Εκπαιδευτήρια Γιαννοπούλου είναι από τα πρώτα ιδιωτικά σχολεία των νοτίων προαστίων. Το Nou-Pou συνάντησε τον κ. Χαράλαμπο Γιαννόπουλο και έμαθε τα πάντα γύρω από το έργο και το όραμα των Εκπαιδευτηρίων.
- 07/06/2018
- Κείμενο: Πάμελα Λύτρα
Με ιστορία 90 ετών και το πρώτο σχολείο να ανοίγει στη Νίκαια του Πειραιά από πρόσφυγες δασκάλους, ο Χαράλαμπος Γιαννόπουλος (η τρίτη γενιά Γιαννοπούλου) μιλάει με συγκίνηση για την ιστορία του αγαπημένου του Σχολείου και παραδίδει τη σκυτάλη στην τέταρτη πλέον γενιά, στο γιο του Κωνσταντίνο Γιαννόπουλο.
Εγώ είμαι δάσκαλος της παλιάς σχολής. Πιστεύω ότι η παράδοση είναι αξία, αλλά πρέπει να υπάρχει και η δυναμικότητα του σύγχρονου. Η εμπειρία συγκρατεί, η τεχνολογία εξελίσσει.
Μιλάμε για παράδοση 90 ετών. Ποια είναι η εξέλιξη του Σχολείου σας μέσα στα τόσα χρόνια;
“Αν δεν εξελιχθείς, δε μπορείς να παρακολουθήσεις τα κοινωνικά δρώμενα και σίγουρα δε μπορείς να προετοιμάσεις κατάλληλα τα παιδιά για αυτό που θα αντιμετωπίσουν φεύγοντας από το σχολείο. Για εμάς η παράδοση είναι αξία και ναι, παραμένει αναλλοίωτη. Τα πράγματα όμως στον εκπαιδευτικό κλάδο δε σταματούν να εξελίσσονται κι είμαστε εδώ για να τα παρακολουθούμε και κυρίως, για να τα προλαβαίνουμε. Φροντίζουμε να βρισκόμαστε εκπαιδευτικά μπροστά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ότι ήμασταν από τα πρώτα σχολεία που έβαλαν το Ipad ως εργαλείο εκμάθησης στις τάξεις και το ότι εκπαιδεύουμε τα παιδιά για το πως να ετοιμάσουν μία επαγγελματική παρουσίαση, από το Δημοτικό! Έχει έρθει μαμά που έκανε πρόβα, ας το πούμε έτσι, την εταιρική παρουσίασή της στη μικρή κόρη της- και μαθήτρια μας- και μας είπε ότι το παιδί έκανε σημαντικές διορθώσεις στη δουλειά της αφήνοντάς τη άφωνη.”
Όσοι εργαζόμαστε στον εκπαιδευτικό κλάδο πρέπει να προλαβαίνουμε τις εξελίξεις και να γνωρίζουμε τι θα αντιμετωπίσουν οι δυνητικοί μαθητές που ΘΑ έρθουν.
Θυμάμαι τα Εκπαιδευτήρια Γιαννοπούλου ως ένα συνοικιακό, αλλά πολύ καλό, ιδιωτικό σχολείο της Γλυφάδας. Δε σκεφτήκατε ποτέ να μεγαλώσετε επιχειρηματικά;
“Σκεφτήκαμε και να μεγαλώσουμε και να αποκτήσουμε πιο μεγάλες εγκαταστάσεις και να επεκταθούμε σε άλλες περιοχές. Τις δυνατότητες τις είχαμε και μπήκαμε δύο φορές στον πειρασμό, αλλά καταλήξαμε πως ο γιγαντισμός δεν είναι πάντα για καλό. Έχει κάποια καλά, αλλά έχει και κάποια κακά. Κατά τη δική μας άποψη και παιδαγωγική φιλοσοφία, μας αρέσει να διατηρούμε μία πιο οικογενειακή ταυτότητα. Εδώ γνωριζόμαστε όλοι με όλους, με τα μικρά μας ονόματα. Είμαστε επιχείρηση, αλλά δε θελήσαμε να γίνουμε βιομηχανία. Διατηρούμε σταθερό προσωπικό, 60 ατόμων, που έχουν την τύχη τους δεμένη με το Σχολείο. Μεγάλος αριθμός αυτών ξεκίνησαν ως μαθητές του νηπιαγωγείου μας και σήμερα είναι εκπαιδευτικοί ή έχουν πολύ υπεύθυνες θέσεις. Έτσι επιλέξαμε να μη βλέπουμε τους γονείς σαν νούμερα, διατηρώντας το οικογενειακό περιβάλλον.”
Αυτό τι στερεί στους μαθητές σας;
“Στερεί βεβαίως την πολυτέλεια. Δε θα κάνω κριτική για άλλα εκπαιδευτήρια που την προσφέρουν στους μαθητές τους, γιατί δε με αφορά, αλλά Θα πω ότι τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη από φρου φρου κι αρώματα. Αυτό που θέλουν είναι μία αγκαλιά, μία καθοδήγηση και εδώ τα έχουν απλόχερα!”
Τι θα μάθει το παιδί στα Εκπαιδευτήρια Γιαννοπούλου
“Αρχικά πως να εξυπηρετεί το γενικό καλό. Πρώτα έρχεται αυτό και μετά το προσωπικό. Αν το γενικό καλό δεν είναι στο σωστό δρόμο, κάποια στιγμή θα έρθει και η σειρά μας να το αντιμετωπίσουμε. Αυτό πρέπει να το γνωρίζουν από νωρίς τα παιδιά, που εκπαιδεύουμε για να βγουν στη σύγχρονη κοινωνία. Οι παραδοσιακές αξίες πρέπει να παντρεύονται με τη νέα γενιά και να ξέρουμε πως ζούμε μέσα στην κοινωνία, ποιες είναι οι υποχρεώσεις μας απέναντι στην πατρίδα, την οικογένεια, τους συνανθρώπους μας. Το πρώτο λοιπόν που μαθαίνει ένα παιδί στα Εκπαιδευτήρια Γιαννοπούλου είναι πως να κινείται μέσα στην κοινωνία.”
Τα σύγχρονα παιδιά είναι πολύ πιο έξυπνα από τις προηγούμενες γενιές. Δεν έχουν μάθει όμως να χρησιμοποιούν συνδυαστικά το μυαλό τους, όπως θα έπρεπε. Δεν έχουν εκπαιδευτεί έτσι και σε αυτό φταίει η κοινωνία μας.
Τι πιστεύετε για την τεχνολογία στα σχολεία;
“Σε μικρή δόση κάνει καλό, σε μεγαλύτερη δόση σκοτώνει και γίνεται το φάρμακο φαρμάκι. Παλιά για παράδειγμα όταν είχαν πρωτοβγεί τα κομπιουτεράκια, τα παιδιά δεν έκαναν μόνα τους μαθηματικές πράξεις κι έτσι το μυαλό κοιμόταν. Αυτό δεν επιτρέπουμε να συμβεί εδώ.”
Επιτρέπονται κινητά στο Σχολείο;
“Απαγορεύονται. Τα κινητά είναι μέσο επικοινωνίας εκτός σχολείου. Εάν ένας μαθητής χρειάζεται να επικοινωνήσει με το σπίτι του, τότε υπάρχει γραμματεία για να καλέσει αμέσως. Το Σχολείο δεν είναι ούτε για να μιλάμε στο τηλέφωνο, ούτε για να παίζουμε παιχνίδια.”
Πόσους αποφοίτους έχετε το χρόνο;
“Αν βάλετε κάτω τα χρόνια που υπάρχουν τα Εκπαιδευτήρια Γιαννοπούλου, είναι χιλιάδες. Πρόσφατα μάς κάλεσε μία γιαγιά, μαθήτρια του 1934, που για κάποιο λόγο αναζητούσε το απολυτήριό της.”
Εδώ δεν παράγουμε μαθητές. Έχουμε ένα τμήμα για κάθε τάξη. Άρα κάθε χρόνο δεν έχουμε πολλούς αποφοίτους. Σε βάθος όμως χρόνου, οι μαθητές είναι χιλιάδες.
Ποια είναι τα ποσοστά επιτυχίας των μαθητών σας στις πανελλήνιες εξετάσεις;
“Οι επιτυχίες των μαθητών μας είναι σπουδαίες, με πρωτιές σε υψηλόβαθμες σχολές. Πρόπερσι είχαμε τον πρώτο βαθμό σε όλη την τέταρτη διεύθυνση με 19.500 μόρια, πρωτιά σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία. Οι απόφοιτοι των Εκπαιδευτηρίων Γιαννοπούλου έχουν κάνει το δικό τους Σύλλογο Αποφοίτων , για να επικοινωνούν μεταξύ τους, ενώ τακτικά επιστρέφουν στο Σχολείο τους για να δουν το χώρο και τους ανθρώπους τους.”
H ιστορία «από τη Σμύρνη» των Εκπαιδευτηρίων Γιαννοπούλου
“Το 1927 ιδρύθηκε το πρώτο μας Σχολείο, από τον παππού και τη γιαγιά μου. Οι δυο τους ήταν δάσκαλοι και πρόσφυγες της Σμύρνης, που επιθυμούσαν να μεταλαμπαδεύσουν τον ελληνισμό της Ιωνίας. Ο Χαράλαμπος και η Αικατερίνη Γιαννοπούλου, η πρώτη γενιά στην εκπαίδευση, λειτουργούν δύο Εκπαιδευτήρια στην Κοκκινιά. Ένα στην Πέτρου Ράλλη και ένα στα Γερμανικά. Σε προσφυγικές περιοχές, με τα Σχολεία μας να λειτουργούν κανονικά και κατά τη διάρκεια της κατοχής. Μάλιστα κατά την κατοχή, η δραστηριότητά τους ήταν τόσο εκπαιδευτική όσο και κοινωνική, αφού παρείχαν συσσίτια και άσυλο σε ανθρώπους που είχαν υποστεί βομβαρδισμούς. Το 1954 γίνεται το Σχολείο της Γλυφάδας, ενώ διατηρούμε τα δύο Σχολεία της Κοκκινιάς, από τους γονείς μου Μιλτιάδη και Μαρία Γιαννοπούλου.
Το 1978 άρχισα να εμπλέκομαι προσωπικά στην εκπαίδευση, κλάδος στον οποίο νιώθω πως γεννήθηκα, αναλαμβάνοντας τη διοίκηση του Σχολείου το 1981 σε ηλικία 31 ετών. Με σπουδές εντός κι εκτός Ελλάδος είχα το όραμα να φέρω καινούργια πράγματα στον εκπαιδευτικό κλάδο. Τώρα σιγά σιγά, ετοιμάζομαι να παραδώσω στην τέταρτη πλέον γενιά στα παιδιά μου.”
Όταν παραλάβατε εσείς από τις προηγούμενες γενιές, είχατε άγχος;
“Όχι, γιατί είχα γεννηθεί μέσα σε αυτό. Δεν έπαιρνα κάτι το καινούργιο ή το άγνωστο. Βεβαίως έκανα λάθη στην πορεία, τα οποία όμως με βελτίωσαν και μου έδωσαν τη δυνατότητα να προσέξω που πατάω”.
Η έμπνευση πως ήρθε στον παππού και τη γιαγιά σας;
“Ο παππούς και η γιαγιά μου ήρθαν από τη Μικρά Ασία το 1922, μόνο με τα ρούχα τους. Ήταν δάσκαλοι, όχι καθηγητές, γι αυτό και τα Σχολεία της Κοκκινιάς ήταν Δημοτικά. Αυτό τον κύκλο των δασκάλων σπάει τώρα ο γιος μου, που έγινε καθηγητής. Το όραμα των ιδρυτών ήταν να μεταλαμπαδεύσουν το πνεύμα της Ιωνίας εδώ. Η Κοκκινιά τότε ήταν κυρίως γειτονιά Μικρασιατών και μ’ ένα μαγικό τρόπο, όλη εκείνη η περιοχή μεταφέρθηκε με τα χρόνια στη Γλυφάδα και τη Βούλα. Ξέρετε πόσους συναντώ, που ήταν μαθητές της γιαγιάς μου;”
Τα Σχολεία της Κοκκινιάς γιατί έκλεισαν;
“Λόγω μεγάλης ηλικίας του παππού και της γιαγιάς.”
Πως αποφασίσατε να κάνετε Γυμνάσιο και Λύκειο, ενώ για πολλά χρόνια ήταν μόνο Δημοτικό το Σχολείο σας;
‘”Ο λόγος ήταν αρχικά οι δύο γιοι μου, που για να πάνε σε κάποιο καλό σχολείο έπρεπε κυριολεκτικά να ταξιδεύουν καθημερινά, δεδομένου ότι μένουμε στη Βούλα. Θέλαμε όμως η εκπαίδευση να ξεκινάει και να παίρνει την τελική μορφή της, για όλα τα παιδιά, στα Εκπαιδευτήριά μας. Σήμερα ο Χαράλαμπος Γιαννόπουλος αισθάνεται πολύ τυχερός που έχει μία τόσο καλή, εκπαιδευτικά και ανθρώπινα, ομάδα στα Εκπαιδευτήρια Γιαννοπούλου.”
Από τους καθαριστές μέχρι τον Λυκειάρχη, είμαστε όλοι μία γροθιά. Έχουμε τον ίδιο τρόπο σκέψης και έτσι λειτουργούν όλα ρολόι, Δε θεωρώ ότι η επιτυχία έρχεται από ένα μόνο άτομο.
Βρες on line τα Εκπαιδευτήρια Γιαννοπούλου: