Η Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης αναζητά ένα σπίτι για κάθε αδέσποτο
Μιλήσαμε με το μη κερδοσκοπικό σωματείο της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης για τις δράσεις που κάνουν προκειμένου να φτάσουν όσο πιο κοντά στον στόχο τους. Να βρουν σπίτια για κάθε αδέσποτο ζωάκι εκεί έξω.
- 23/09/2019
“Η Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης δραστηριοποιείται στον τομέα της περισυλλογής, διάσωσης και περίθαλψης των αδέσποτων ζώων του Δήμου Ηλιούπολης και όχι μόνο”. Αυτό θα δεις γραμμένο στο καταστατικό της. Αυτό που δεν θα δεις πουθενά γραμμένο, και αυτό που είναι φύσει αδύνατον να περιγράψει κανείς με λόγια, είναι το πόση δύναμη ψυχής απαιτείται από τους εθελοντές που την πλαισιώνουν, να βοηθούν καθημερινά και άνευ όρων, τα ζωάκια που μας έχουν ανάγκη.
Το έργο τους ξεκίνησε από το 1997, μου λέει η Γραμματέας της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης Δέσποινα Σιγάλα.”Μιλάμε για μία δράση από φιλόζωους ενεργούς πολίτες της περιοχής. Στην ομάδα είμαστε πολύ λίγα άτομα αλλά είμαστε πολύ αφοσιωμένοι, το πάμε δυναμικά. Άλλοι έρχονται, άλλοι φεύγουν, αλλά πάντα υπάρχει ένας βασικός κορμός. Προσωπικά, είμαι 10 χρόνια. Όλοι το κάνουμε με επαγγελματισμό και υπευθυνότητα παρόλο που μιλάμε για εθελοντισμό”.
“Υπάρχει συνεχής ροή υιοθεσιών, ειδικά στους σκύλους. Αυτήν την περίοδο φιλοξενούμε γύρω στα 40 σκυλιά και 50 γάτες”. Αυτό που σίγουρα έχει αλλάξει, όπως μαθαίνω, είναι η διάθεση του κόσμου να υιοθετήσει. “Αν πάρουμε αυτό σαν παράμετρο, δηλαδή τη συχνότητα με την οποία γίνονται υιοθεσίες, καταλαβαίνετε ότι επειδή ο αριθμός παραμένει σταθερός, υπάρχει μεγάλη αύξηση των εγκατάλειψεων”.
Ποτέ δεν μπόρεσα να κατανοήσω το πώς μπορεί κάποιος να εγκαταλείψει το ζωάκι του. Κι όμως, συμβαίνει σε καθημερινή βάση. “Δυστυχώς, πολλοί επιλέγουν να το αφήσουν στο δρόμο. Ενδεικτικά θα σας πω ότι αυτόν τον Ιούλιο και Αύγουστο είχαμε 17 εγκαταλήψεις σκύλων στην περιοχή μας και –δυστυχώς- αναρίθμητες γάτες, που όμως φαίνεται ότι ζούσαν σε σπίτι απ’ την εξοικείωσή τους με τους ανθρώπους”. Δεν μιλάμε λοιπόν μόνο για αυτά τα ζωάκια που ζουν στο δρόμο και ενδεχομένως να έχουν αναπαραχθεί. Μιλάμε για εκείνα που αφήνονται σε κάδους, σε κούτες, γατάκια που μόλις ξεπετάγονται, τα εγκαταλείπουν. “Αυτά είναι καθημερινά φαινόμενα και μάλιστα σε μεγάλο αριθμό”, παραδέχεται η Δέσποινα Σιγάλα, προσθέτοντας ότι τον Ιούνιο εγκαταλείφθηκαν ταυτόχρονα 35 γάτες σε παρκο στην Ηλιούπολη. “Τα ζώα αυτά επειδή δεν έχουν μάθει να ζουν έξω, συνήθως καταλήγουν”.
(Ζωάκια του Σωματείου που υιοθετήθηκαν)
Η Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης βοηθά με όποιο μέσο μπορεί, με διαφορετικές δράσεις. “Το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να παρέχουμε συμβουλευτική βοήθεια, πολλές φορές επί 24ώρου βάσεως, μέσα από τη σελίδα μας στο facebook ή μέσω mail ακόμα και από τα προσωπικά μας τηλέφωνα”. Μάλιστα η συμβουλευτική βοήθεια δεν οριοθετείται στους κατοίκους της Ηλιούπολης. Κι εφόσον τα μόνα άστεγα ζώα στην Ηλιούπολη είναι οι γάτες “Mιλάμε για καθημερινά περιστατικά γατιών που έχουν χτυπηθεί, είναι άρρωστα τα οποία φυσικά φροντίζουμε να πάνε στον κτηνίατρο και να λάβουν την απαραίτητη και απαραίτητη ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη”. Μέσα σε όλα αυτά, προστίθεται και η σχεδόν καθημερινή εγκατάλειψη σκύλων.
Οι εθελοντές φιλοξενούν τα ζώα μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο σπίτι γι’αυτά. Κάτι που πολλές φορές, μπορεί να πάρει μήνες, ακόμη και χρόνια. “Ο καθένας μας έχει να φροντίσει αρκετά μεγάλο αριθμό ζώων στο σπίτι του. Παράλληλα πρέπει να τα προωθούμε για υιοθεσία.Είναι μία δύσκολη καθημερινότητα διότι ερχόμαστε σε επαφή με πολύ σκληρές καταστάσεις. Και δεν μιλάω μόνο για την εικόνα ενός τραυματισμένου ή άρρωστου ζώου, αλλά είμαστε αντιμέτωποι και με την αδιαφορία που επικρατεί, ένα χαστούκι στον πολιτισμό μας. Μιλάω και για την αγένεια που εισπράττουμε πολλές φορές. Μερίδιο κόσμου δεν μπορεί να αντιληφθεί το ότι οι εθελοντές, όπως και να δραστηριοποιούνται, είτε στο σωματείο, είτε μόνοι τους, όχι απλά δεν βγάζουν χρήματα από αυτήν την δραστηριότητα, αλλά πληρώνουν και από την τσέπη τους”.
“Όταν κάποιος υιοθετεί ένα ζώο από ένα σωματείο, ουσιαστικά αφήνει τη δυνατότητα σε ένα άλλο ζωάκι να πάρει την κενή θέση που άφησε αυτό που μόλις υιοθετήθηκε. Άρα βοηθάει ταυτόχρονα δύο ζώα”.
Τίποτα όμως δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στις δράσεις τους. “Κάνουμε συχνές εκδηλώσεις. Τον επόμενο μήνα διοργανώνουμε μια συνάντηση με τους φροντιστές των άστεγων γατιών στις γειτονιές της πόλης στις 6/10 ώστε να αναπτυχθεί ένα δίκτυο που θα κάνει πιο αποτελεσματική την παροχή φροντίδας στις γάτες . Επίσης, θα συμμετέχουμε στο Φεστιβάλ Discover Dogs (11-13 Oκτωβρίου). Μέσα από αυτό, ο κόσμος θα μπορέσει να μάθει περισσότερα πράγματα για το σωματείο σλλά και να δει και σκυλάκια που φιλοξενούμε. Μια εβδομάδα μετά (20 Οκτώβρη) θα έχουμε μία ημέρα υιοθεσίας γάτας στην Ηλιούπολη με κάποιες από τις γατούλες που φιλοξενούμε”. Η ΖΕΗ Ηλιούπολης συνεργάζεται με την πλατφόρμα ηλεκτρονικών αγορών You Be Hero, η οποία συνεργάζεται με 300+ καταστήματα όλων των κατηγοριών προϊόντων, είναι φιλική στους χρήστες, οι οποίοι κάνοντας την αγορά τους, μπορούν πολύ γρήγορα και απλά να επιλέξουν έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό για να κάνουν τη δωρεά τους.
Η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορείς να προσφέρεις στο Σωματείο, είναι να υιοθετήσεις, απόλυτα συνειδητοποιημένα, κάποιο ζωάκι. Η φιλοξενία κάποιου ζώου είναι εξίσου σημαντική. Όμως ακόμη και μια (συμβολική) κατάθεση, ή κάποια κοινοποίηση στα social media μπορεί να βοηθήσει. Ή αν κάποιος έχει χρόνο, μπορεί να έρθει σε επαφή μαζί τους και να δουν μαζί πού και πώς μπορείς να βοηθήσει.
“Αυτήν την στιγμή έχουμε καταφέρει η Ηλιούπολη να είναι σχεδόν η μοναδική πόλη που δεν έχει αδέσποτα σκυλάκια στους δρόμους. Με τις γάτες έχουμε ακόμα δουλειά. Φανταστείτε τι μπορεί να γίνει αν μαζευτούμε περισσότεροι και δώσουμε περισσότερη ενέργεια”.
Ο Δήμος Ηλιούπολης είναι από τους δήμους που δραστηριοποιούνται σε ό,τι αφορά τα αδέσποτα ζώα. “Ο δήμος συνεργάζεται με κάποιους κτηνίατρους και συμβάλλει σε κάποια κτηνιατρικά έξοδα. Σίγουρα όμως οι ανάγκες είναι τόσο μεγάλες που δεν μπορούν να καλυφθούν από αυτό το ποσό. Πολλά όμως από τα έξοδα, όπως αυτά της μετακίνησης και φιλοξενίας βασίζονται στην δική μας εθελοντική δράση. Όμως είμαστε αισιόδοξοι ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, καθώς τόσο νέος Δήμαρχος όσο και ο Αντιδήμαρχος έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον στις ανάγκες μας, όποτε θέλουμε να πιστεύουμε ότι τόσο με τη στήριξή τους, όσο και με τη βοήθεια των Ηλιουπολιτών θα αλλάξει το σκηνικό. Πρέπει όλοι οι πολίτες να συσπειρωθούμε για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε και περισσότερα ζώα. Ξεκινήσαμε τα σποτάκια ενημέρωσης στην τηλεόραση ή το ραδιόφωνο πανελλαδικά και βλέπουμε ότι σιγά-σιγά περισσότερα σωματεία βγαίνουν με παρόμοιες ενέργειες ενημέρωσης” και συμπληρώνει λέγοντας ότι “ακόμα και το θέμα της παιδείας και της ενημέρωσης αλλά και η είσοδος του θέματος αυτού στα σχολεία γίνεται χάρη στη δουλειά των Σωματείων και των εθελοντών. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει κάποια κρατική μέριμνα για όλο αυτό. Μόνο έτσι θα εξαλειφθεί η νοοτροπία που γεννά την εγκατάλειψη και την κακοποίηση”.
“Αφού υιοθετηθεί ένα ζωάκι μας στέλνουν φωτογραφίες από τις διακοπές τους, από διάφορες γιορτές που διοργανώνουν για το κατοικίδιό τους. Μας λένε πολλές φορές ευχαριστούμε για τη χαρά που έχουμε πάρει στη ζωή μας. Εκεί, νιώθουμε ότι όλο αυτό που κάνουμε, αξίζει τον κόπο”.
O νέος κηδεμόνας πρέπει να γνωρίζει ότι αν χρειαστεί, έχει κάποιους ανθρώπους στο πλάι του. Δεν είναι μόνος του.“Εμείς σαν σωματείο αυτό που θέλουμε είναι να είναι ευτυχισμένο και το ζωάκι αλλά και η οικογένεια. Γι’αυτό προσπαθούμε να ταιριάξει ο κηδεμόνας με το ζώο, με βάση την καθημερινότητά του. Δεν έχει νόημα για παράδειγμα να δοθεί ένα κουτάβι για υιοθεσία σε μία οικογένεια που έχει πάρα πολλές ώρες απουσίας από το σπίτι. Πέρα απ’ την καθημερινότητα, πρέπει επίσης να κολλάνε και οι χαρακτήρες”.
(Γάτες του σωματείου που ψάχνουν σπίτι)
Για τις γάτες δεν το συζητάμε. “Εκείνες (σε) υιοθετούν! Έρχεται κάποιος έχοντας στο μυαλό του ότι θέλει να υιοθετήσει ένα συγκεκριμένο γατάκι που μπορεί να έχει δει στο Facebook, αλλά τελικά θα φύγει με κάποιο άλλο! Ένα ζώο μπορεί με μένα να είναι ακόμα απόμακρο και να έρθει ένας άνθρωπος όπου θα τον κοιτάει στα μάτια”.
“Έχω ένα γατάκι, τη Μόνικα που είναι τέσσερα χρόνια στο σπίτι μου, από ενός μήνα. Είναι ένα πάρα πολύ καλό ζώο, ευγενικό που θα πάει να χαϊδευτεί. Απλά δεν έχει βρεθεί ακόμη ο άνθρωπος της, είναι θέμα χημείας”.
(H Μόνικα)
Ένα σπίτι και πολλή αγάπη για τη Μόνικα λοιπόν, και γιατί όχι, για κάθε ζωάκι. Μπορούμε.