Μια καλή αρχή για τα αδέσποτα ζώα: Το –σπάνιο– παράδειγμα της Γλυφάδας
Η Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Υπηρεσίας Προστασίας Αδέσποτων Ζώων Γλυφάδας, Μαίρη Μηλιαρέση, μιλά στο NouPou για το έργο του Δήμου, τις προκλήσεις αλλά και τις συγκινητικές ιστορίες που αποδεικνύουν πως όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει και λύση. Plus: Γνωρίσαμε κάποια από τα αδέσποτα ζώα του δήμου που ψάχνουν την παντοτινή τους οικογένεια. Μήπως την ψάχνεις κι εσύ;
- 04/04/2025
Στην καρδιά της Γλυφάδας χτυπά ένας διαφορετικός παλμός. Ένας παλμός αγάπης, φροντίδας και ευθύνης, σε μια πόλη που έχει βάλει στόχο να μην θυμάται τα αδέσποτα ζώα της μόνο κάθε 4η Απριλίου. Χάρη σε ένα οργανωμένο δίκτυο δράσεων, συνεργασιών και αφοσιωμένων ανθρώπων, τα αποτελέσματα είναι τα τελευταία χρόνια ορατά.
«Στη Γλυφάδα δεν υπάρχει αδέσποτος σκύλος». Η φράση της Μαίρης Μηλιαρέση, Αντιδημάρχου Περιβάλλοντος και Υπηρεσίας Προστασίας Αδέσποτων Ζώων, ακούγεται σχεδόν απίστευτη για μια χώρα στους δρόμους και τα βουνά της οποίας υπολογίζεται πως διαβιώνουν εκατομμύρια αδέσποτοι σκύλοι. Βέβαια, ακόμα και στη Γλυφάδα, δεν ισχύει το ίδιο με τις αδέσποτες γάτες, αφού οι γατοαποικίες βρίσκονται κυριολεκτικά σε κάθε γειτονιά. Είναι ένα ζήτημα που μπορεί να λυθεί άμεσα; Σίγουρα όχι. Όμως από κάπου πρέπει να αρχίσει κανείς. Χρειάζεται, για αρχή, αλλαγή κουλτούρας, αλλαγή πολιτικής, αλλαγή σκέψης. Και πολλές πράξεις. Η Μαίρη Μηλιαρέση ξέρει σίγουρα από αυτές.
Πόσα ζώα στειρώνονται και περιθάλπονται ετησίως στον δήμο Γλυφάδας;
Στη Γλυφάδα, τα αδέσποτα δεν είναι «ξεχασμένα» πλάσματα· είναι ψυχές που βρίσκουν φροντίδα, περίθαλψη – και πολύ συχνά – ένα νέο ξεκίνημα. Η αλλαγή βέβαια δεν ήρθε από τη μία μέρα στην άλλη. Ήταν αποτέλεσμα μιας συντονισμένης προσπάθειας, πρωταγωνιστικό ρόλο στην οποία έχει διαδραματίσει ο Σύλλογος Προστασίας Αδέσποτων Ζώων (ΣΠΑΖ), με έδρα τη Γλυφάδα.
«Ο ΣΠΑΖ έχει κάνει εδώ και χρόνια μια πολύ καλή δουλειά με τα αδέσποτα, η οποία συνεχίζεται μέσα από τη συνεργασία του με τον δήμο Γλυφάδας. Μαζεύουμε όλα τα σκυλιά που βρίσκουμε στους δρόμους. Σχεδόν καθημερινά έχουμε τέτοια περιστατικά. Αυτή τη στιγμή σαν δήμος Γλυφάδας φιλοξενούμε περίπου 40 σκύλους. Τον προηγούμενο χρόνο, το 2024, στειρώθηκαν γύρω στις 1.200 γάτες. Τώρα έχει ξεκινήσει και πάλι το πρόγραμμά μας και συνεχίζουμε να μαζεύουμε, να στειρώνουμε και να περιθάλπουμε τα πολύ σοβαρά περιστατικά».
Όπως διαβάζουμε στη σχετική σελίδα του Δήμου, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει χιλιάδες στειρώσεις μέσω του δημοτικού προγράμματος αλλά και από ιδιώτες, κατοίκους της περιοχής. Γίνονται στειρώσεις ανά περιοχές και δίνεται προτεραιότητα σε περιοχές με σχολεία, σε κεντρικούς δρόμους, εκεί όπου είναι πιο σημαντικό να αποφευχθούν οι νέες ανεξέλεγκτες γέννες.
«Υπάρχουν πολλοί φιλόζωοι κάτοικοι στη Γλυφάδα, στους οποίους βασιζόμαστε. Βοηθούν με κάποιες νοσηλείες κατ’ οίκον, ενώ παράλληλα ταΐζουν και πολλά ζώα. Μάλιστα, μπορούν να παίρνουν και τροφές από τον δήμο ή να κλείνουν μέσω του Fix My City ραντεβού για τη στείρωση του ζώου. Όλα αυτά με ένα αίτημα. Έπειτα, δίνουμε ραντεβού με τον άνθρωπο, παίρνουμε το ζώο και πάλι με ραντεβού το επιστρέφουμε στο σημείο του. Σίγουρα ένας δήμος δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τη βοήθεια των κατοίκων» λέει η αντιδήμαρχος.
Η διαδικασία για τη στείρωση μιας αδέσποτης γάτας στη Γλυφάδα έχει ως εξής: Ο δημότης κάνει το αίτημα στη σχετική φόρμα (για την οποία απαιτούνται κωδικοί taxis) ή με ένα τηλέφωνο στο 15464 και στην πρώτη διαθέσιμη ημερομηνία ένας υπάλληλος και αυτοκίνητο του Δήμου θα περισυλλέξουν και θα μεταφέρουν σε κτηνίατρο για στείρωση το ζώο, το οποίο παραμείνει στο κτηνιατρείο για ένα βράδυ, πριν επανενταχθεί στην αποικία του.
«Τα χρήματα που δίνει το κράτος είναι πάρα πολύ λίγα»
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δήμοι – και ως προς τα αδέσποτα – είναι η χρηματοδότηση. Τα κονδύλια που δίνονται είναι ανεπαρκή. «Το budget που διαθέτει το κράτος στους δήμους για τα αδέσποτα είναι πάρα πολύ μικρό. Δυστυχώς, έχει φορτωθεί ο κάθε δήμος πολύ μεγάλες ευθύνες, στις οποίες δεν μπορεί να ανταπεξέλθει» εξηγεί η Μαίρη Μηλιαρέση. Βέβαια, όπως μας λέει η ίδια, η Γλυφάδα είναι από τους τυχερούς δήμους, καθώς «έχει έναν δήμαρχο που συνεργάζεται στενά με τις φιλοζωικές οργανώσεις και προσπαθεί να καλύψει τα κενά στη χρηματοδότηση».
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι στη Γλυφάδα δεν θα κάνεις αίτημα για στείρωση ή περίθαλψη ενός αδέσποτου ζώου της γειτονιάς σου και θα σου απαντήσουν το γνωστό «συγγνώμη, αλλά τελείωσε το πρόγραμμα του δήμου». «Ακόμα κι όταν φτάνουμε να τελειώνουν τα λεφτά της εκάστοτε σύμβασης, έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία με τους γιατρούς μας, οι οποίοι δεν σταματούν να προσφέρουν και προχωράμε άμεσα σε νέα σύμβαση. Δεν αφήνουμε πολύ χρόνο να περάσει, ούτε αφήνουμε τα ζώα ακάλυπτα. Μέσα από δουλειά και καλή διάθεση του δημάρχου και όλων όσοι ασχολούμαστε με αυτό, προσπαθούμε, αν υπάρχει ακάλυπτη περίοδος (σ.σ.: μέχρι την έναρξη της επόμενης σύμβασης), να την καλύπτουμε όπως μπορούμε για να μη σταματάμε ποτέ να βοηθάμε».
Τι να κάνεις αν βρεις ένα ζώο σε ανάγκη (στη Γλυφάδα)
Αν κάποιος βρει ένα άρρωστο ή χτυπημένο ζώο στον δρόμο, υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα που μπορεί να ακολουθήσει, σύμφωνα με τη Μαίρη Μηλιαρέση:
«Αν δεις ένα άρρωστο ζώο, κάνεις αίτημα στον δήμο και παίρνεις ένα τηλέφωνο στην υπηρεσία των ζώων (15464). Τα περισσότερα τηλέφωνα, εκτός από το γραφείο μας, έρχονται και προσωπικά σε μένα, γιατί έχω το τηλέφωνο ανοιχτό 24/7. Οπότε μιλάω με την υπάλληλο του δήμου, η οποία έχει και το οργανωμένο βανάκι και τον οδηγό, και, μαζί με τις “παγίδες” και τα crate, διαθέτει όλα τα απαραίτητα εργαλεία για να αναλάβει».
«Εάν τώρα το ζώο είναι χτυπημένο και δεν κινείται, μπορεί αυτός που θα το δει να το μαζέψει σε ένα κουτάκι ή κλουβάκι, να μας καλέσει και να μας το φέρει για να το πάμε στον γιατρό. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχουμε άμεση αντίδραση. Και εγώ η ίδια πηγαίνω και τα μαζεύω. Μου έχει τύχει να μαζέψω ένα ζώο και να φύγει στα χέρια μου, αλλά αυτά δυστυχώς είναι μέσα στο πρόγραμμα».
«Μια ξεχωριστή πρωτοβουλία-υπηρεσία του δήμου μας, που δεν αφορά μόνο τα αδέσποτα αλλά και τα δεσποζόμενα ζώα, είναι και η δωρεάν αποτέφρωση για τα ζώα που “φεύγουν”. Οι κάτοικοι της Γλυφάδας μπορούν να μεταφέρουν δεσποζόμενα ή αδέσποτα ζώα για αποτέφρωση, χωρίς κανένα κόστος».
«Ένα αδέσποτο θα σε σώσει, όπως θα το σώσεις και εσύ»
Η διαδικασία υιοθεσίας στον δήμο είναι αυστηρή. Ο ΣΠΑΖ αξιολογεί το κάθε ζώο, τον χαρακτήρα του και προτείνει στον ενδιαφερόμενο το κατάλληλο κατοικίδιο ανάλογα με τον τρόπο ζωής του.
«Δεν δίνουμε ποτέ σκύλο αστείρωτο, ανεμβολίαστο ή χωρίς τσιπ. Ο ΣΠΑΖ θα σου δώσει έναν σκύλο που θα ξέρει πολύ καλά τον χαρακτήρα του και θα σου τον περιγράψει έτσι ώστε να ξέρεις ακριβώς για τι σκυλί πρόκειται και τι ανάγκες έχει. Για παράδειγμα σε έναν αθλητικό τύπο θα δώσουν έναν σκύλο ενεργητικό, ενώ σε κάποιον που δουλεύει πολλές ώρες και μπορεί να βγάζει τον σκύλο 1-2 φορές τη μέρα για λίγη ώρα μπορεί να προτείνουν έναν τσοπάνη, που είναι πιο τεμπέλης».
«Δεν είναι εύκολη δουλειά η υιοθεσία, ούτε μπορούμε να δίνουμε σκυλιά σε όποιον πει “α, αυτό θέλω”. Ο ΣΠΑΖ πάντα κανονίζει ραντεβού με τον εκάστοτε ενδιαφερόμενο, πηγαίνει και βλέπει τον χώρο που θα ζήσει ο σκύλος, μαθαίνει για τη δουλειά και τον ελεύθερο χρόνο του ανθρώπου, ερευνά αν υπάρχουν μικρά παιδιά στην οικογένεια. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να ελεγχθούν πριν γίνει μια υιοθεσία».
«Υιοθέτησε ένα αδέσποτο, μην πας να αγοράσεις. Τα ζώα δεν είναι αντικείμενα να τα πληρώσεις και να τα πάρεις. Αγοράζοντας δημιουργείς τις προϋποθέσεις για περισσότερες γέννες, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται ο αριθμός των αδέσποτων. Τα ζώα αυτά βρέθηκαν μόνα τους στους δρόμους λόγω λάθους και ανευθυνότητας κάποιου ανθρώπου. Δεν θα υπήρχαν αδέσποτα εάν δεν αφήναμε να γεννοβολάνε, αν δεν τα παρατούσαν στα βουνά, αν δεν τα εγκατέλειπαν στους δρόμους. Οπότε επιμένουμε να υιοθετήσεις αδέσποτο επειδή θα δώσεις την ευκαιρία σε ένα πλάσμα να μην ζήσει όλα τα χρόνια που έχει μέσα σε ένα κλουβί ή στον δρόμο. Θα σώσεις ένα ζώο που με τη σειρά του θα σε σώσει και εκείνο, γιατί όλοι εμείς που έχουμε ζώα ξέρουμε καλά πόσο καλό κάνει στην ψυχολογία μας να έχεις συντροφιά. Θα σε αγαπάει πιο πολύ, θα σε ευγνωμονεί καθημερινά και εσύ θα ξέρεις πως θα έχει κάνει κάτι καλό στην ψυχή σου».
«Μεγάλη πληγή είναι όταν ξαφνικά λέει το παιδί ότι θέλει σκυλάκι και πηγαίνει ο γονιός να του το κάνει δώρο. Δεν είναι δώρα τα ζώα. Δεν είναι δυνατόν να παίρνεις ένα ζωντανό πλάσμα που έχει χαρακτήρα, προσωπικότητα και ανάγκες, και να το βλέπεις σαν αντικείμενο».
Γιατί αξίζει να δώσεις μια ευκαιρία σε ένα ενήλικο ζώο
Τι θα έλεγες σε κάποιον που διστάζει να υιοθετήσει ενήλικο ζώο; «Να του πω την αλήθεια ή να του χαϊδέψω τ’ αυτιά; Γιατί η αλήθεια είναι αυτή: όλοι λένε θέλω κουτάβι, κουτάβι, κουτάβι. Ναι, να το πάρεις το κουτάβι. Αλλά ξέρεις τι σημαίνει κουτάβι; Καναπές φαγωμένος, χαλί κατουρημένο, παπούτσι για δάγκωμα, ξύπνημα στις 5 για βόλτα. Κι άμα δεν έχεις εμπειρία, δεν είναι σκυλάκι για σπίτι. Θα θέλει πάρα πολλή δουλειά και συνεργασία με τον κηδεμόνα».
«Αν λοιπόν μου πεις ότι θέλεις κουτάβι, θα σε ρωτήσω: έχεις μεγαλώσει ξανά; Ξέρεις τι σε περιμένει; Αν ναι, πάσο. Αν όχι, σκέψου το αλλιώς: ένα ενήλικο ζώο, ενός ή δύο ετών, το παίρνεις έτοιμο. Ξέρεις τι χαρακτήρα έχει, είναι στειρωμένο, βγαίνει βόλτα με λουρί, ξέρει να ζει σε σπίτι, δεν θα σου φάει το τραπέζι, δεν θα πατήσεις άλλο σε κατουρημένη παντόφλα».
«Και κάτι ακόμα: ένα μεσαίο ή μεγάλο σκυλί, μόλις το δεις στην αγγελία, μένει εκεί για καιρό. Μπορεί και για πάντα. Κι αν δείτε αγγελία για τσιουάουα ή κάποιο ράτσας, γίνεται χαμός – γιατί είναι μικρό, είναι “του σαλονιού”, είναι “ακριβό”. Ε, εκεί είναι που μου γυρίζει το μάτι. Δεν μπορείς να διαλέγεις σκύλο όπως διαλέγεις παλτό. Οι ράτσες θα βρουν αμέσως οικογένεια. Δεν μπορείς να είσαι “ρατσιστής” όταν θέλεις να βάλεις ένα μέλος στην οικογένειά σου. Είναι παράλογο. Και μην ακούς το άλλο το αστείο – ότι δεν μπορείς να έχεις μεγαλόσωμο σκύλο σε διαμέρισμα. Ο σκύλος δεν θέλει κήπο. Θέλει μαξιλάρι και συντροφιά. Ούτε πιάνει χώρο, ούτε θα σού κάνει κατάληψη στο σαλόνι».
Ο Θέμης, σκύλος 50+ κιλών, που έγινε η μαξιλάρα των παιδιών
«Έχουν γίνει πολλές υιοθεσίες και κάθε μία είναι ξεχωριστή. Αλλά να σου πω μία που τη θυμάμαι σαν να ήταν χτες. Ήταν πριν 3 χρόνια, όταν είχα πρωτοαναλάβει. Μας ειδοποιούν ότι έχουν εγκαταλειφθεί δύο τσοπανόσκυλα, 50 κιλά το καθένα, στην Άνω Γλυφάδα. Πηγαίνουμε. Ο ένας απλησίαστος. Ο άλλος λίγο πιο ήρεμος. Καταφέρνουμε να πιάσουμε τον έναν, τον άλλον τίποτα. Σκαρφάλωσα στο βαν να κρατήσω την πόρτα ανοιχτή μπας και μπει. Του βάζω λουρί, το σπάει. Ξανά απ’ την αρχή. Τελικά ήρθε γιατρός, του έκανε αναισθησία για να τον πάρουμε. Δεν ήξερε τι σημαίνει “βόλτα”, δεν ήθελε επαφή. Σιγά σιγά, με εθελοντές, με βόλτες, με εμπιστοσύνη, ο Θέμης έμαθε. Και βρήκε οικογένεια. Με δύο παιδάκια. Και τώρα είναι – το λέω και συγκινούμαι – η μαξιλάρα τους. Κοιμούνται πάνω του. Τον έχουν σαν αδερφό τους. Και λες: αξίζει κάθε προσπάθεια. Είμαι τόσο χαρούμενη για αυτά τα δύο ζώα. Κάποιος τα πέταξε από το μαντρί του και τώρα ζουν και τα δύο τους καλά. Χαιρόμαστε πολύ όταν τα βλέπουμε αυτά. Είναι μεγάλη η ψυχική ικανοποίηση».
«Όλα πρέπει να αλλάξουν»: Η σκληρή αλήθεια για τα αδέσποτα στην Ελλάδα
Η εικόνα είναι γνωστή: σκυλιά δεμένα σε βαρέλια, γάτες που ξεφυτρώνουν από κάδους, κουτάβια που γεννιούνται για να “χαριστούν” και μετά να εξαφανιστούν. Όσο κι αν προσπαθούν οι εθελοντές, όσο κι αν κάποιοι δήμοι κάνουν βήματα, η κατάσταση στην Ελλάδα παραμένει εκτός ελέγχου. Και η ρίζα του προβλήματος; Είναι βαθιά. Είναι νοοτροπία. Είναι αδιαφορία. Είναι έλλειψη στήριξης από το κράτος.
«Όλα πρέπει να αλλάξουν. Ας ξεκινήσουμε από τη νοοτροπία. Δεν είναι όλοι οι Έλληνες σαν τον κάτοικο της Γλυφάδας ή της Βούλας που φροντίζει, που υιοθετεί, που πονάει. Η νοοτροπία του Έλληνα είναι ότι το ζώο είναι ζώο και δεν θα γίνει ποτέ ένα με τον άνθρωπο. Και γι’ αυτό βλέπουμε τόσες κακοποιήσεις και τόσες εγκαταλείψεις».
«Και το κράτος; Ζητάει από τους δήμους να μαζεύουν, αλλά δεν δίνει τίποτα πίσω. Ούτε χρήματα, ούτε ανθρώπους. Σου λέει: “φτιάξε καταφύγιο, αλλά όχι κοντά σε σπίτια”. Πού να το βρεις αυτό στην Αττική; Και ποιος εθελοντής θα πηγαίνει τόσα χιλιόμετρα μακριά να ταΐζει, να πλένει, να καθαρίζει; Θέλουμε υποδομές μέσα στις πόλεις. Και προσωπικό. Εκπαιδευμένο, μόνιμο και με εμπειρία».
«Το κράτος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του, πρέπει να κοπούν κονδύλια, να γίνουν απαραίτητες κάποιες πράξεις. Πρέπει να δημιουργήσει συνθήκες, που να βοηθούν τον δήμο να μπορεί να ανταπεξέλθει με στόχο να μειώσουμε τον αριθμό των αδέσποτων στη χώρα».
«Και στην επαρχία; όλα ανεξέλεγκτα. Στο χωριό μου, για παράδειγμα, που πηγαίνω συχνά είχα δει πέρυσι δύο κουτάβια. Όσο ήμουν εκεί τα τάιζα. Τώρα τον χειμώνα, βλέπω το ένα με κοιλιά. Ρώτησα, “ποιανού είναι;” και μου λέει ο ιδιοκτήτης του “άσ’ το να γεννήσει, θα δώσω τα μικρά σε γνωστούς”. Εκεί λες δεν πάμε καλά. Αυτή η λογική με τα τσοπανόσκυλα και τις γέννες πρέπει να τελειώσει. Να μπει έλεγχος».
Χρειαζόμαστε Αστυνομία Ζώων;
Αν βλέπεις ένα σκυλί δεμένο μια ζωή σε μια ταράτσα χωρίς νερό και σκιά, ποιος θα το σώσει; Αν ακούς ουρλιαχτά από ένα μπαλκόνι, ποιος θα χτυπήσει την πόρτα; Ό,τι κι αν λένε οι νόμοι, αν δεν υπάρχει κανείς να τους εφαρμόσει, μένουν απλώς χαρτιά. Η δημιουργία της Αστυνομίας Ζώων, που ξεκίνησε στο Ηράκλειο της Κρήτης, είναι ένα πρώτο βήμα. Αλλά από μόνη της δεν αρκεί. Χρειάζεται εκπαίδευση, γνώση και ευαισθησία, σύμφωνα με τη Μαίρη.
«Ξεκίνησε στην Κρήτη – και μπράβο. Εκεί που έχουμε τόσες κακοποιήσεις, ήταν αναγκαίο. Αλλά δεν φτάνει μόνο να κάνεις τμήμα. Πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να ξέρουν από ζώα. Να μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει παραμέληση, τι σημαίνει βία, τι σημαίνει “αυτό το ζώο πρέπει να σωθεί τώρα”. Αν ο αστυνομικός δεν έχει γνώση, δεν μπορεί να κρίνει. Και ο δήμος αν πάρει το ζώο, πού να το βάλει; Ποιος θα το φροντίσει; Το πρόβλημα είναι συνολικό. Και η λύση του πολύπλευρη. Αλλά ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: σεβασμός, ευθύνη, αγάπη. Αν τα έχουμε αυτά, όλα τα άλλα βρίσκονται».
Μερικοί από τους σκύλους της Γλυφάδας που ψάχνουν το νέο τους σπίτι
Μπορεί να είπαμε νωρίτερα ότι η Γλυφάδα δεν έχει αδέσποτους σκύλους να κυκλοφορούν στους δρόμους της, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει σκύλους προς υιοθεσία που ψάχνουν για οικογένεια. Γνωρίσαμε κάποια από αυτά τα ζώα και μάθαμε τις ιστορίες τους (όπως τις μοιράζονται οι άνθρωποι που τα έσωσαν και τα φροντίζουν):
Αν ήταν απο αυτές τις σελίδες με τις πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες, η σελίδα θα λεγόταν “Ο Ηρακλής είναι πολύ cool”. Γιατί έτσι είναι. Τύπος πολύ ωραίος, κουλ δηλαδή, καλοβολος, δεν είναι ο τύπος να πάει να την πέσει σε άλλους σκύλους, να κάνει μαγκιες και βλακείες στο δρόμο, ενώ έχει συζήσει λίγο και μετά γάτες. Είναι πολύ εντυπωσιακός σκύλος, από αυτούς θα σας βλέπουν στο δρόμο και θα λένε πω, πω κοίτα έναν κούκλο σκύλο, φουντωτό και χνουδωτό και λούτρινο. Μαθαίνει τα πάντα και γρήγορα, είναι πολύ ανθρωποκεντρικός, καλός στο αυτοκίνητο, δεν έχει φοβίες, γενικά δεν έχει κάτι κακό. Σπίτι ψάχνει παντοτινό. Οικογένεια, ζευγάρι, παιδιά, άνθρωπος μόνος, για τα πάντα κάνει. Είναι γεννημένος τον Οκτώβρη του 2020 περίπου, στειρωμένος, εμβολιασμενος, υγιής και όλα τα καλά. Μεσαίο μέγεθος, γύρω στα 23 κιλά. Θα δοθεί μόνο εντός Αττικής με συμβόλαιο υιοθεσίας και μικροτσιπ. Πληροφορίες στα 6936751455 (μετά τις 18.00 ή Σαββατοκύριακα), 6932626121 και 6958453209
Σαυρόσκυλο, το: Υπερ-σπάνια ράτσα σκύλου, που συναντάται μόνο στο οικοσύστημα του ΣΠΑΖ, με την εξαιρετική ικανότητα να σε λυγίσει με τη γλύκα του και να θες να πέσεις κι εσύ μαζί του στο πάτωμα και να τον τρελάνεις στα χάδια και στα φιλιά. Σε αυτήν τη ράτσα ανήκει και η Ρόζα μας, πανέμορφη, έτοιμη για τα…”κομάντα” με τους μύες της και τη δεξιοτεχνία της στο έρπειν, κοινωνική με άλλα σκυλιά και ανθρώπους! Έχει ενέργεια, την οποία και διοχετεύει εξαιρετικά στη βόλτα της, χωρίς να τραβάει και να γίνεται δύσκολη στον χειρισμό της!
Ο άνθρωπος που θα αποφασίσει να της δώσει μια ευκαιρία ας είναι έτοιμος να τον σταματούν στον δρόμο με επιφωνήματα ενθουσιασμού. Άλλωστε θα έχει μία σταρ μαζί του! Όμως, όπως όλες οι σταρ, θέλει να έχει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω της οπότε καλό θα ήταν να είναι η αρχόντισσα του σπιτιού χωρίς άλλα σκυλάκια, ώστε να παίρνει και να δίνει οοοοόλη την αγάπη! Η Ρόζα μας είναι γεννημένη το 2022, εμβολιασμένη, υγιής και στειρωμένη! Αν θέλετε να τη γνωρίσετε καλέστε στα 6936751455 (μετά τις 18.00 ή Σαββατοκύριακο), 6932626121 και 6958453209.
Ο Αλέκος είναι μάλλον από τους μεγαλύτερους σκύλους του ΣΠΑΖ. Δεν γνωρίζουμε πόσο είναι ακριβώς, βλέπετε, αυτοί που παρατούν τα γεροντια στο δρόμο δεν αφήνουν μαζί χαρτάκι με την ιστορία τους. Δεν βλέπει πολύ καλά, δεν ακούει πολύ καλά αλλά αγαπά πολύ πολύ καλά. Τρίβεται πάνω σου σαν γατί, απολαμβάνει τη βόλτα και το φαγητό του. Περιμένει να βγει από το κλουβακι του για να κάνει τσισα και κακά και όσο είναι μόνος κοιμάται στα κουβερτακια του στα μαλακά. Είναι καλά αλλά δεν είναι τα σπιτικά…
Αναζητούμε ένα σπίτι για τον Αλέκο στα γεράματα, ένα αποκούμπι για τη δύση του. Δεν είναι ετοιμοθάνατος, είναι γερό σκαρί, είναι κρίμα όμως να έχει τελευταία ανάμνηση ένα κλουβί. Δεν έχει θέμα με άλλους σκύλους αρκεί να μην τον πρήζουν γιατί θέλει και την ησυχία του. Πληροφορίες στα 693 6751455 (καθημερινά μετά τις 18.00 ή Σαββατοκύριακο) ή 6932 626121 ή 695 8453209.
Μερικές φορές οι αγγελίες και τα κείμενα και οι πληροφορίες που έχουμε για ένα σκύλο βγαίνουν από ένα σχόλιο που θα πετάξουμε η μία στην άλλη, μεταξύ μας δηλαδή. Για την Ολίβια πχ η ζωή της όλη και η αγγελία της επίσης είναι “αυτή η σκύλα είναι άτυχη που γεννήθηκε μαύρη”.
Σε πρόσφατες εκδηλώσεις υιοθεσίας που είχαμε ήταν υπόδειγμα συμπεριφοράς, όπου την πήγαινε η Κατερίνα πήγαινε, όπου καθόταν η Κατερίνα καθόταν, δεν είχε καμία έννοια για τους άλλους σκύλους, έννοια του να πάει να τσακωθεί δηλαδή, δέχτηκε τα λίγα χάδια που της προσέφερε ο κόσμος, τα μαύρα σκυλιά δεν δέχονται πολλά γιατί ο κόσμος δεν τους δίνει, γύρισε την κοιλιά της για χάδια, κυλιστηκε στο χορτάρι, το απόλαυσε. Και αυτά τα έκανε δύο φορές γιατί και τις δύο φορές είχε δύο Κατερίνες!
Η Ολίβια είναι από αυτές τις σκύλες που ο κόσμος αγνοεί γιατί δεν είναι άσπρη ή μπεζουλια γιατί ο κόσμος δεν καταλαβαίνει ότι αυτές οι μαυριλες είναι ακατέργαστα διαμάντια που περιμένουν ποιος θα πέσει πάνω τους. Εμείς δεν ψάχνουμε εργάτες σε χρυσωρυχεία. Οικογένειες ψάχνουμε, ανθρώπους να δίνουν ευκαιρίες, ανθρώπους να υιοθετήσουν σκύλο και να βρουν διαμάντι. Η Ολίβια είναι νεαρή, περίπου 2 ετών και είναι υγιής, μεσαίο μέγεθος. Θα δοθεί στειρωμένη μόνο εντός Αττικής με συμβόλαιο υιοθεσίας και μικροτσίπ. Τηλ 6945598760 καθημερινά μετά τις 5 ή Σαββατοκύριακο.
Ο Άρης, το οποίο μπορεί να βγαίνει από το τρελιάρης ή το παλαβιάρης αλλά μάλλον βγαίνει από το ΑΓΑΠΗΣΙΑρης, είναι ένα εκνευριστικά καλό και χαριτωμένο πλάσμα. Έχει αυτά τα μούτρα τα γλυκύτατα που μπορούν να σε κάνουν χίλια κομμάτια. Στις φωτογραφίες κοιτάει τη λιχουδιά οπότε αν φανταστείτε τον εαυτό σας ως λιχουδιά μπορείτε να φανταστείτε ότι κοιτάει εσάς. Είναι πανέξυπνο αγόρι, ακούει και μαθαίνει τα πάντα. Είναι πάρα πολύ φιλικός, δεν έχει θέματα με άλλους σκύλους και δεν έχει φοβίες. Είναι ολίγον ζουμπάς, είναι δεν είναι περίπου 18 κιλά και μπόι άλλο δεν τον βλέπουμε να παίρνει. Μέγεθος κόμ-πακτ και σχεδόν πετιτ.
Χρειάζεται κάποιον να δαμάσει τον ενθουσιασμό τον, να τον κατευθύνει και να τον κάνει το καλύτερο φιλαράκι του κόσμου. Μήπως είστε εσείς;; Είναι γεννημένος 04/2021, είναι στειρωμένος και υγιής. Θα δοθεί μόνο εντός Αττικής με συμβόλαιο υιοθεσίας και μικροτσίπ. Τηλέφωνο επικοινωνίας 6945598760 καθημερινά μετά τις 5 ή Σαββατοκύριακο. Αγαπήστε άφοβα υιοθετήστε υπεύθυνα.
Άννα
Αναρωτιόμασταν αρκετή ώρα τι να γράψουμε για την Άννα μας. Δεν κάνει κάτι ιδιαίτερα αστείο, δεν έχει κάποιο πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, όπως ας πούμε 3 αυτιά και 5 πόδια! Γρήγορα όμως συνειδητοποιήσαμε ότι κακώς ψάχναμε “αυτό το κάτι” γιατί η Άννα είναι αυτό που λέμε ένα καλό σκυλί! Και αυτό αρκεί για να μπει στην καρδιά σας, όπως ήδη έχει μπει στη δική μας. Είναι ένα πάρα πολύ καλό σκυλί για την ακρίβεια, αγαπησιάρικο! Αγαπάει τους ανθρώπους, αγαπάει τις βόλτες για να διοχετεύει την ενέργειά της, αγαπάει την ασφάλεια ενός σπιτιού για να μπορεί να απλώσει την κορμάρα της και να ξεκουραστεί! Είναι πολύ καθαρή μέσα στο σπίτι, τα πάει πολύ καλά με αρσενικά σκυλιά ενώ με τα θηλυκά θέλει λίγο τον χρόνο της για να τα συνηθίσει και να συνυπάρξει μαζί τους.
Μα πείτε μας τώρα…μπορείτε όντως να αντισταθείτε σε αυτά τα υπέροχα, συμμετρικά κανελί, αυτιά; Από πέτρα είναι δηλαδή η καρδιά σας; Η Άννα μας είναι γεννημένη το Μάρτιο 2024 , εμβολιασμένη, υγιής και στειρωμένη! Αν θέλετε να τη γνωρίσετε καλέστε στα 6936751455 (μετά τις 18.00 ή Σαββατοκύριακο), 6932626121 και 6958453209.
Μπουλίτσα
Πώς νιώθεις όταν βλέπεις μπροστά σου έναν “μεταλλά” με ακουστικά στα αυτιά και μπλούζα Metallica, και τον ρωτάς τι ακούει και σου απαντάει Taylor Swift; Ε, έτσι θα νιώσεις με τούτο εδώ το πλάσμα… Τη βλέπεις έτσι σοβαρή, να σε κοιτάει με τις ματάρες της και την ωραία της τη σκούρα μύτη και το γυμνασμένο της κορμί, λες και κάνει χρόνια πρωταθλητισμό, και τη ρωτάς πώς σε λένε; Και σου απαντάει Μπουλίτσα!
Η Μπουλίτσα μας θέλει ένα σπίτι γεμάτο αγάπη και υπομονή, για να τη βοηθήσει να ξεπεράσει τους φόβους που έχει. Είναι πολύ καθαρή και μέσα στο σπίτι αλλά και γενικά, γι’ αυτό και δεν τρελαίνεται για τη βροχή. Τρελαίνεται για λιχουδιές και αυτό μπορεί να αποτελέσει εξαιρετικό κίνητρο για να δοκιμάσει νέα πράγματα, να μη φοβάται πια και να επιβραβεύεται. Για αρχή, καλό θα ήταν να είναι μόνη της στο σπίτι που θα πάει ώστε να προσαρμοστεί στον χρόνο της και να απολαύσει για λίγο τα πλεονεκτήματα ενός…μοναχόσκυλου. Η Μπουλίτσα μας είναι γεννημένη τον Οκτώβριο 2020, εμβολιασμένη, υγιής και στειρωμένη. Αν θέλετε να τη γνωρίσετε καλέστε στα 6936751455 (μετά τις 18.00 ή Σαββατοκύριακο), 6932626121 και 6958453209.
Τα τρία άσπρα κουτάβια – Τα “μωρά” του ΣΠΑΖ
Στον ΣΠΑΖ φιλοξενούνται σκυλιά όλων των ηλικιών, με την ελπίδα να βρουν την παντοτινή τους οικογένεια. Είναι όμως φορές που υπάρχουν στην παρέα και μικρότερα ηλικιακά σκυλιά, τα “μωρά”, κουτάβια τα οποία πάντα είναι πιο δημοφιλή στους υποψήφιους “σκυλογονείς”, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν και παιδιά στις οικογένειες. Αυτή την εποχή στην παρέα βρίσκονται τρία αδερφάκια, τσοπανάκια, λευκά και μυρωδάτα, σαν μικρά αρκουδάκια: Η Νέλλη και η Δάφνη, τα δύο κορίτσια, και το αγόρι της παρέας, ο Κοσμάς. Τα κουτάβια είναι 6 μηνών, θα γίνουν μεγαλόσωμα σαν γνήσια τσοπανόσκυλα και ψάχνουν οικογένειες που θα τα αγαπήσουν, που θα τα φροντίσουν, που θα τα εκπαιδεύσουν για να βγάλουν τον καλύτερο εαυτό τους και θα τα θεωρούν ισάξια μέλη της οικογένειάς τους.
Το κάθε ένα από τα αδέρφια έχει τον δικό του χαρακτήρα, που δεν έχει ξεδιπλωθεί αρκετά μέσα στο καταφύγιο: Η Δάφνη θέλει πολύ τις βόλτες, αλλά δεν πλησιάζει πολύ άλλα σκυλιά γιατί δεν έχει κοινωνικοποιηθεί αρκετά και φοβάται, το δηλώνει άλλωστε φωνάζοντας. Προτιμάει να κάνει παρέα με αγοράκια! Η Νέλλη πάει όπου πάνε τα αδέρφια της, γι’ αυτό και θα της έκανε καλό να έχει και άλλο σκυλάκι παρέα εκεί που θα υιοθετηθεί, ώστε να ακολουθεί το παράδειγμα! Ο Κοσμάς, το μικρό θηριάκι (σε μέγεθος) είναι ο πιο αγαπησιάρης από όλους, αλλά θέλει τον χρόνο του να σε γνωρίσει, δεν μπορείς να τον πιέσεις. Αν πιεστεί και φοβηθεί, πατάει μια φωνή, αλλά με αγάπη και υπομονή θα μάθει να εμπιστεύεται. Και τα τρία σκυλιά είναι πάρα πολύ καθαρά στον χώρους τους, μαθαίνουν στις βόλτες τους με τους εθελοντές του ΣΠΑΖ και θα σας έρθουν του κουτιού!