Μπακογιάννης, ο θρυλικός γαλατάς της Ηλιούπολης
Το πιο ιστορικό γαλακτοπωλείο της Ηλιούπολης που -εδώ και έξι δεκαετίες- μας σερβίρει τα πιο φρέσκα γιαούρτια, ριζόγαλα, κρέμες και παγωτά της Αθήνας. Μάθαμε τα μυστικά τους εκ των έσω.
- 12/06/2014
Μην περιμένεις την τεράστια ποικιλία προϊόντων. Στον Μπακογιάννη θα βρεις λίγα και καλά. Από γιαούρτι παραδοσιακό με φυσικά λιπαρά, ό,τι πρέπει για ένα καλό ανοσοποιητικό σύστημα, μέχρι κρέμες απλές και σοκολατένιες, αλλά και ρυζόγαλα.
Ακόμη, θα βρεις παγωτό βανίλια, σοκολάτα με κομματάκια κουβερτούρας και καϊμάκι με σαλέπι και μαστίχα Χίου που φέρνουν κατευθείαν από τη Χίο. Ο κοινός παρανομαστής τους είναι ότι είναι όλα φρέσκα και αγνά, χωρίς ίχνος χημικού.
Πίσω από το κατάστημα, κρύβονται οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας, οι οποίοι εδώ και πολλές δεκαετίες έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην παρασκευή και πώληση σχεδόν 150 κιλών γιαουρτιού την ημέρα.
Φρέσκο γιαούρτι από το 1935
Μιλώντας με τον πρεσβύτερο και συγκεκριμένα 89χρονο ευγενέστατο κύριο Βασίλη Μπακογιάννη, μαθαίνω για τα πρώτα του χρόνια ως γαλατάς. Mε γυρνάει πολλά χρόνια πίσω, στο 1935, όταν, 12 ετών τότε, φεύγει με τα πόδια από το χωριό του, την Πυρά Ηρακλέους της ορεινής Φωκίδας, για να δουλέψει σε ένα εργαστήριο γάλακτος στη Νέα Κοκκινιά. Λίγα χρόνια μετά, η κατοχή τον γυρίζει πίσω στο χωριό, όμως η μοίρα τον γυρνάει ξανά πίσω στην Αθήνα, αυτή τη φορά οριστικά. Πιάνει δουλειά σε ένα αντίστοιχο εργαστήριο στην οδό Φορμίωνος στο Παγκράτι και ξεκινά να γράφει το πιο μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του.
«Ήμουν πάνω από 10 χρόνια στο Παγκράτι. Συγκέντρωσα λοιπόν κάποια λεφτά και το 1955 ήρθα στην Ηλιούπολη. Από τότε ρίζωσα εδώ. Όλα αυτά τα χρόνια, μαζί με τη γυναίκα μου, ξυπνάγαμε 5 η ώρα το πρωί και γυρνάγαμε 10 το βράδυ, χωρίς ρεπό. Οργώναμε την Αθήνα με τα πόδια. Πηγαίναμε στο Κολωνάκι και το Σύνταγμα και καταλήγαμε στο Χίλτον, κάναμε διανομή κατ’οίκον. Φτιάχναμε φυσικό γιαούρτι –βλέπεις, είχαμε και τα δικά μας πρόβατα στον Υμηττό- και αυτό ήταν που μετρούσε».
Οι εποχές έχουν αλλάξει, όμως ο κύριος Βασίλης τις θυμάται σαν χθες.«Όταν πήρα το πρώτο μου αμάξι, κυκλοφορούσα με ένα μεγάφωνο και μια κασέτα με δημοτικά τραγούδια. Να φανταστείς ότι οι πελάτες με περίμεναν στον δρόμο. Μόλις άκουγαν τα κλαρίνα, ήξεραν ότι περνάει ο Μπακογιάννης! Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι έφτιαχνα ωραίο γιαούρτι, γι’αυτό και με περίμεναν. Κάποια στιγμή με ρώτησαν: «Πώς μας κάνεις και παίρνουμε όλοι γιαούρτια;» Βλέπεις, ήμουν ευχάριστος και ευγενικός. Αλλά είχα σιγουριά γιατί είχα και φυσικό γιαούρτι. Δεν ήταν της ίδιας ποιότητας με αυτά που έβρισκες στα μπακάλικα. Ήταν μοναδικό».
Και μπορεί ο πατέρας Βασίλης Μπακογιάννης να έφτιαχνε μόνο γιαούρτια, όμως από τη στιγμή που μπήκε και ο γιος του στο «παιχνίδι», ο κύριος Γιάννης, το μαγαζί απέκτησε παγωτά, ρυζόγαλα και κρέμες, συνεπώς και περισσότερη πελατεία.
«Όλα είναι γνήσια εδώ, ευρεσιτεχνίες του γιου μου. Φαινόταν το παιδί ότι θα ακολουθούσε αυτόν τον δρόμο. Βλέπεις, από μικρός ήταν μέσα στα πόδια μου στο μαγαζί. Σπούδασε μηχανικός, δούλεψε στον Δήμο, όμως κάποια στιγμή επέλεξε αυτό που ήταν το καλύτερο για εκείνον. Έτσι, τα παράτησε όλα και αποφάσισε να ασχοληθεί εξ’ολοκλήρου με την οικογενειακή επιχείρηση. Είναι μερακλής σε όλα του»
Όπως μου εξηγεί ο κύριος Γιάννης πάντως, δεν είναι τόσο απλό το να ασχολείται κανείς με γιαούρτια και κρέμες. Τόσο από το επίπεδο της παραγωγής -μιας και πρέπει να γίνεται συνεχής έλεγχος των τσοπάνηδων, να παρακολουθούνται τα πρόβατα, το περιβάλλον που ζουν, αλλά και το γάλα- όσο και σε επίπεδο καθημερινότητας. Δουλειά από τα ξημερώματα ως το βράδυ, χωρίς κανένα ρεπό.
Τι κάνει όμως τον κόσμο να έρχεται από κάθε γωνιά της Αθήνας για μια σακούλα γιαούρτια και μερικά κεσεδάκια κρέμας; «Το να είσαι ειλικρινής», μου απαντά. «Αν είσαι, ο πελάτης το καταλαβαίνει και σε στηρίζει. Ψάχνεται ο κόσμος. Θέλει να φάει κάτι καλό και ας είναι και μακριά. Θα έρθει μια φορά το δεκαήμερο, δεν έρχεται δύο, όπως γινόταν παλιά. Θα πάρει λιγότερα. Όμως θα έρθει».
Η φύση πάντως κάνει κουμάντο και στη λειτουργία του γαλακτοπωλείου, καθώς τέλη Ιουνίου, αρχές Ιουλίου ο Μπακογιάννης κλείνει και ανοίγει πάλι τον Οκτώβρη. «Το καλοκαίρι κλείνουμε διότι δεν υπάρχει γάλα. Είναι η φύση τέτοια. Η προβατίνα μένει έγκυος. Όταν γίνει αυτό, μοιραία αρχίζει και κόβει το γάλα της προηγούμενης χρονιάς γιατί ο οργανισμός της προβατίνας θα ασχοληθεί με την εγκυμοσύνη. Μετά τη γέννα του Αυγούστου, αρχίζει ξανά η γαλακτοφορία του ζώου. Υπάρχουν γάλατα εισαγωγής, υπάρχουν γενετικά τροποποιημένα. Όχι όμως τα δικά μας».
Αν πάντως μέσα στο μαγαζί δεις ένα παιδάκι να τριγυρνάει και να ρωτάει πληροφορίες για τη νέα φουρνιά με τα γιαούρτια, μην απορήσεις. Βλέπεις, ο τρίτος γιος του κυρίου Γιάννη, φαίνεται (ίσως) πως θα ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα και του παππού. Και να φανταστείς είναι μόλις 5 ετών.
Μπακογιάννης, Χρυσοστ. Σμύρνης 15, Πλ. Κανάρια, Ηλιούπολη, τηλ. 2109736971, ανοιχτό κάθε μέρα από τις 9.00 μέχρι τις 22.00.
