Τα 7 εγκλήματα που συγκλόνισαν τα νότια προάστια
Περισσότερο ή λιγότερο φρικιαστικά, τα παρακάτω εγκλήματα διαπράχθηκαν στα νότια προάστια και συντάραξαν την κοινή γνώμη.
- 26/09/2022
Κι όμως, μερικά από τα πιο πολυσυζητημένα εγκλήματα που συντάραξαν την κοινή γνώμη στο παρελθόν, έλαβαν χώρα στα νότια προάστια. Κάποια μάλιστα, προκάλεσαν τόσο μεγάλο ντόρο, που αποτέλεσαν έμπνευση για τη δημιουργία κινηματογραφικών έργων και τραγουδιών. Παρακάτω, δεν παρουσιάζουμε σενάρια ταινιών, αλλά επτά πραγματικά εγκλήματα που συνέβησαν πολύ κοντά μας.
Το έγκλημα στο Καλαμάκι που ενέπνευσε τον Ζυλ Ντασέν
Ένα Σαββατιάτικο ανοιξιάτικο βράδυ του 1961, η Νίτα Μπέϊκερ, σύζυγος του Αμερικανού λοχία Τζόελ Μπέϊκερ φωνάζει από τον κήπο της μονοκατοικίας τους στο Καλαμάκι, στη γωνία Θουκυδίδου και Μεγίστης, τα τρία τους παιδιά, τα ταΐζει πουτίγκα και τα βάζει για ύπνο. Κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας, ανοίγει την Βίβλο στο κεφάλαιο «επί του όρους ομιλία», υπογραμμίζει την φράση που αναφέρεται στην μοιχεία και την αφήνει ανοιχτή σε εκείνη τη σελίδα. Μπαίνει μέσα στο δωμάτιο των παιδιών και μ’ ένα κορδόνι τα στραγγαλίζει. Μετά παίρνει ένα μαχαίρι και προσπαθεί να κόψει την καρωτίδα της. Όμως τα χέρια της τρέμουν και λιποθυμάει πριν καταφέρει να αυτοκτονήσει.
Εκείνη την στιγμή επιστρέφει ο άντρας της με έναν συνάδελφό του και αντικρίζοντας αυτό το θέαμα παθαίνει νευρικό κλονισμό. Καλείται η αστυνομία από τον συνάδελφο και οι δύο σύζυγοι μεταφέρονται στο νοσοκομείο. Στο δικαστήριο η Νίτα θα καταθέσει: «Πριν από έξι μήνες ήμουν η πιο ευτυχισμένη μητέρα του κόσμου. Μετά έμαθα ότι ο άντρας μου με απατούσε με άλλη. Δεν έπρεπε να ζήσουμε πια, ούτε εγώ, ούτε τα παιδιά μου». Οι ψυχίατροι κατέθεσαν πως η κατηγορούμενη σκότωσε τα παιδιά της υπό το κράτος ψυχογενούς μελαγχολίας σοβαρής μορφής και το δικαστήριο αποφάσισε τον εγκλεισμό της στο ψυχιατρείο. Η δίκη επαναλήφθηκε και με το ελαφρυντικό της μέτριας σύγχυσης, τελικά της επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 16 ετών και δύο χρόνια αργότερα έλαβε χάρη και επέστρεψε στις ΗΠΑ.
Η ιστορία αυτή στάθηκε η αφορμή το 1978 για τον Ζυλ Ντασέν να γυρίσει την ταινία “A dream of passion» («Κραυγή γυναικών» ή «Η άλλη Μήδεια») στην οποία η Μελίνα Μερκούρη ενσαρκώνει μια ηθοποιό που έρχεται σε επαφή με την Μπέικερ (Μπρέντα στην ταινία) στις φυλακές Κορυδαλλού και αποκτούν μια έντονα ψυχολογική σύνδεση.
Η δολοφονία στου Χαροκόπου που έγινε τραγούδι
Στις 6 Ιανουαρίου του 1931, στις όχθες του Κηφισού, βρίσκονται δύο μεγάλα τσουβάλια με το τεμαχισμένο σώμα του εργολάβου Δημήτρη Αθανασόπουλου, που ζούσε στη συμβολή των οδών Θησέως και Αγ. Πάντων, στην Καλλιθέα. Ο Αθανασόπουλος ήταν ένας αθεράπευτος γυναικάς και κακοποιούσε τη γυναίκα του, Φούλα, μια 25χρονη εκπάγλου καλλονής. Την προηγούμενη νύχτα, ο Αθανασόπουλος φτάνει στο σπίτι του και κακοποιεί βάναυσα τη γυναίκα του. Εκείνη του ξεγλιστράει και ζητάει τη βοήθεια της μητέρας της, η οποία αναλαμβάνει δράση. Πείθει τον διαταραγμένο ψυχολογικά 17χρονο ανιψιό της (και ερωτευμένο με την Φούλα), άρτι αφιχθέντα από την Κεφαλλονιά, Δημήτρη Μοσκιό, να πυροβολήσει τον Αθανασόπουλο στο κρεβάτι του. Στη συνέχεια, αποφασίζουν να κάψουν το πτώμα, με τη βοήθεια της υπηρέτριας Γιαννούλας Μπέλλου. Αλλά η μυρωδιά της καμμένης σάρκας είναι φοβερή, φοβούνται μη γίνουν αντιληπτοί και αλλάζουν τακτική. Τεμαχίζουν το πτώμα με σκοπό να το πετάξουν στο ρέμα του Ιλισσού.
Το δικαστήριο κρίνει ένοχες μητέρα και κόρη για φόνο εκ προμελέτης και τις καταδικάζει εις θάνατον. Τελικά, η θανατική καταδίκη μετατράπηκε σε δεκαετή φυλάκιση και το 1941, μάνα και κόρη αφέθηκαν ελεύθερες. Η Κατοχή και η πρώτη κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Τσολάκογλου, θα βγάλει με διάταγμά της από τις φυλακές τους βαρυποινίτες «περί αποσυμφορήσεως των φυλακών άνευ διαταράξεως του κοινωνικού συμφέροντος» και στην περίπτωση αυτή συμπεριλήφθηκαν η Φούλα μαζί με τη μητέρα της. Το έγκλημα έγινε και λαϊκό άσμα με τον τίτλο «Κακούργα Πεθερά» σε στίχους του Γιακουμή Μοντανάρη και μουσική του Μάρκου Βαμβακάρη.
Η τριπλή δολοφονία με τα τηγανόψωμα στον Πειραιά
Στις 18 Ιανουαρίου 1992, επτά άτομα από τον Πειραιά μεταφέρονται στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση, λόγω βαρύτατης τροφικής δηλητηρίασης, αφού είχαν δοκιμάσει τηγανόψωμα και ψωμί, τα οποία είχε προσφέρει ως «δώρο» στις οικογένειες Μουστοπούλου και Κληματσά, η γειτόνισσά τους Μαρία Σαμπανιώτη. Ο τοξικολογικός έλεγχος που έγινε σε υπολείμματα της ζύμης, έδειξε ότι είχαν δηλητηριαστεί με παραθείο. Η Σαμπανιώτη αρνήθηκε τις κατηγορίες, αλλά από την έρευνα προέκυψε ότι ήθελε να εκδικηθεί τις οικογένειες, με τα παιδιά των οποίων ήθελε να παντρέψει τις κόρες της αλλά οι ίδιοι είχαν αρνηθεί. Το 2011, η δράστης βγήκε από τις φυλακές του Ελαιώνα Θηβών, έχοντας εκτίσει ποινή 17 χρόνων για τον θάνατο τριών ανθρώπων και την απόπειρα δολοφονίας άλλων τεσσάρων.
Η γκανγκστερική δολοφονία στο Παλαιό Φάληρο
Στις αρχές Δεκεμβρίου του 2010, άγνωστοι σταματούν έξω από καφετέρια στην οδό Αχιλλέως 65 όπου κάθεται το 40χρονο θύμα και ένας από αυτούς τον εκτελεί με πιστόλι εν ψυχρώ. Οι δράστες μετά την εκτέλεση εξαφανίζονται, αλλά λίγο αργότερα βρίσκεται στην οδό Ναϊάδων στο Παλαιό Φάληρο η μοτοσικλέτα, η οποία αποδείχθηκε ότι είχε κλαπεί στις 4 Νοεμβρίου του 2010 από περιοχή της Αθήνας. Παράλληλα, σε απόσταση 10 μέτρων από αυτή είχε βρεθεί ένα πιστόλι μέσα σε έναν κάδο απορριμμάτων και ένα καλάσνικοφ κάτω από ένα αυτοκίνητο. Τελικά, αποδείχθηκε ότι οι δύο Αλβανοί δολοφόνοι εκτελούσαν «συμβόλαιο θανάτου», το οποίο «επεγράφη» μεταξύ αυτών και δύο επίσης Αλβανών, οι οποίοι ήθελαν τον 40χρονο νεκρό. Τραγική ειρωνία της μοίρας το γεγονός πως στις 14 Ιουνίου του 2011 οι δύο δράστες πέφτουν νεκροί από πυρά 31χρονου συμπατριώτη τους, ο οποίος τους δολοφονεί μέσα σε ταβέρνα στην οδό Σοφοκλέους 182.
Η τέλεια δολοφονία της Αναβύσσου
Ήταν ένα απόγευμα Μαρτίου του 1978 όταν μια παρέα τριών νεαρών φοιτητών βγήκε από τη θάλασσα όπου ψάρευε, κοντά στην Ανάβυσσο και σκαρφάλωσε στα βράχια για να ξεκουραστεί. Αμέσως, διαπίστωσαν πως στην περιοχή υπήρχε έντονη δυσοσμία και παρατήρησαν πως σε μικρή απόσταση, από το σημείο που κάθονταν, βρισκόταν ένα τσουβάλι. Μ’ ένα μαχαιράκι έκοψαν το καλώδιο που έκλεινε το τσουβάλι και αντίκρισαν το πτώμα μιας γυναίκας δεμένο χειροπόδαρα με πυρόξανθα μαλλιά το οποίο βρισκόταν σε προχωρημένη αποσύνθεση. Ήταν τυλιγμένη μ’ ένα κάλυμμα που χρησιμοποιούν για την κατασκευή παιδικών στρωμάτων το οποίο με την πρώτη ματιά έμοιαζε με τσουβάλι. Οι νεαροί ειδοποίησαν την αστυνομία και ο ιατροδικαστής, με τη σειρά του, διαπίστωσε πως η νεαρή γυναίκα βρήκε τραγικό θάνατο, από στραγγαλισμό, περίπου δυο μήνες νωρίτερα. Η γυναίκα φορούσε τα κοσμήματα και το ρολόι της, γεγονός που απομάκρυνε το σενάριο της ληστείας.
Λίγες μέρες αργότερα, αναγνωρίστηκε το πτώμα της άτυχης γυναίκας, ετών 23, μητέρας δύο κοριτσιών 2,5 και 5 ετών και ιερόδουλη. Ο ναυτικός σύντροφός της με τον οποίον συζούσε, καθυστέρησε να δηλώσει την εξαφάνισή της και οι υποψίες αρχικά, έπεσαν πάνω του. Έδωσε όμως στην αστυνομία το όνομα ενός φιλικού ζευγαριού, το οποίο τον είχε βοηθήσει στην έρευνά του. Η γυναίκα του ζευγαριού αυτού εκδιδόταν μαζί με το θύμα στην Ομόνοια. Ωστόσο το ύφασμα που κάλυπτε το θύμα ήταν παιδικό στρώμα, στο σπίτι όπου διαπράχθηκε ο φόνος, υπήρχε παιδί και το φιλικό αυτό ζευγάρι είχε ένα δίχρονο γιο. Όταν οι αρχές ξαναχτύπησαν την πόρτα τους, το σπίτι τους στη οδό Γράμμου στην Καλλιθέα ήταν άδειο, γιατί μόλις είχαν μετακομίσει στη Νέα Σμύρνη και στο σπίτι δεν υπήρχε παιδικό στρώμα. Όταν ρωτήθηκε η μητέρα, είπε ότι είχαν στείλει το κρεβάτι στα πεθερικά της στην Πάτρα. Αυτοί όμως δεν θυμόνταν να τους έστειλαν κάποιο κρεβάτι.
Ένα βράδυ που ο άντρας χρειάστηκε να παραμείνει στο αρματαγωγό καράβι όπου υπηρετούσε, η αστυνομία προσέγγισε τη γυναίκα, την ανέκριναν για ώρες και απέσπασαν πολύ σημαντικές πληροφορίες, με τις οποίες άσκησαν πίεση στο σύζυγό της. Στο τέλος ομολόγησαν και οι δύο. Στραγγάλισαν το θύμα, επειδή τους έκλεβε τους πελάτες. Οι δύο γυναίκες σύχναζαν στην καφετέρια “Άστυ” στην Ομόνοια, όπου έβρισκαν και τους πελάτες τους. Οι σχέσεις του ήταν φιλικές, μέχρι που η θύτης ανακάλυψε ότι είχε κολλήσει ένα σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα, συγκεκριμένα κονδυλώματα, τότε το θύμα ενημέρωσε όλους τους πελάτες της, με αποτέλεσμα να χάσει όλη την πελατεία της. Αποφάσισαν λοιπόν να τη “βγάλουν” από τη μέση για να την εκδικηθούν. Οι στραγγαλιστές καταδικάστηκαν σε ισόβια και κατά τη διάρκεια της δίκης ήταν και οι δύο ατάραχοι.
Το απανθρακωμένο πτώμα στα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης
Μπροστά σ’ ένα άγριο θέαμα βρέθηκαν οι αστυνομικοί που έφτασαν στα λιμανάκια της Βουλιαγμένης, ειδοποιημένοι από έναν ψαρά ότι στα βράχια, κοντά στο δρόμο βρίσκεται το πτώμα ενός ημίγυμνου άνδρα. Ο δράστης ή οι δράστες φαίνεται ότι έβαλαν φωτιά στον άνδρα όσο αυτός ήταν ακόμη ζωντανός. Μετά από 10 ημέρες, οι αστυνομικοί δημοσιοποίησαν εικόνες από τα χαρακτηριστικά τατουάζ του θύματος. Μερικές ώρες αργότερα επικοινώνησε συγγενικό πρόσωπο πρώτου βαθμού δηλώνοντας την ταυτότητα του θύματος. Τα τατουάζ απεικόνιζαν τις επωνυμίες κάποιων ψαροκάικων και ιχθυοπωλείων στα οποία είχε εργαστεί το θύμα, κάποια ονόματα και ιδιότητες συγγενικών του προσώπων. Το 50χρονο θύμα ήταν ναυτικός και εργάτης στην ιχθυόσκαλα Κερατσινίου, ενώ είχε απασχολήσει για παράνομη κατοχή κυνηγετικού όπλου και υποθέσεις ναρκωτικών.
Η εξιχνίαση του εγκλήματος ήρθε από ένα τυχαίο περιστατικό και την οξυδέρκεια ενός αστυνομικού της Άμεσης Δράσης, κατά τη διάρκεια του οποίου ένα ζευγάρι είχε έντονο καυγά στην Ομόνοια. Προσήχθησαν με διαφορετικά περιπολικά στο αστυνομικό τμήμα. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς η 19χρονη κοπέλα βρισκόταν εκτός εαυτού και εξαπέλυε ύβρεις κατά του 34χρονου συντρόφου της. Σε κάποια πρότασή της ανέφερε «θα σου πω και για τα Λιμανάκια». Η φράση εντυπώθηκε στο μυαλό του αστυνομικού ο οποίος ενημέρωσε τους αξιωματικούς της Ασφάλειας Αττικής. Λίγο αργότερα το ζευγάρι ομολογούσε με κάθε λεπτομέρεια το φρικιαστικό έγκλημα.
«Τον χτύπησα με πέτρα στο κεφάλι και μετά του έβαλα φωτιά. Πήγαμε με τη φίλη μου στο αμάξι και καπνίσαμε ένα τσιγάρο. Μετά επέστρεψα για να δω αν είχε πεθάνει. Τον είδα ακόμη να κουνιέται. Τον χτύπησα ξανά με πέτρες στο κεφάλι και του έβαλα πάλι φωτιά. Τις πέτρες τις πέταξα στη θάλασσα, πήρα το μπιτόνι βενζίνης, τον περιέλουσα, εμπότισα ένα παπούτσι και μια κάλτσα, την τοποθέτησα στο πρόσωπο του και έβαλα φωτιά για να αλλοιώσω τα χαρακτηριστικά του» θα παραδεχτεί ο 34χρονος δράστης. Το θύμα διατηρούσε σχέσεις με την μητέρα της 19χρονης κοπέλας. Δεν είχε γνωρίσει την κόρη της, γιατί το κορίτσι από το 2005 έως το 2015 ήταν έγκλειστο σε ίδρυμα, καθώς η μητέρα του δεν μπορούσε να το μεγαλώσει. Το θύμα, σύμφωνα με την 19χρονη, της είχε επιτεθεί σεξουαλικά το μοιραίο βράδυ της 15ης Ιουνίου, μέσα στο σπίτι της στην Δραπετσώνα. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης είχε μπει στο σπίτι ο 34χρονος σύντροφός της, ο οποίος άρχισε να χτυπά τον 50χρονο με έναν ανεμιστήρα και με γροθιές. Το ζευγάρι και το θύμα, σύμφωνα με τους αστυνομικούς, ήταν χρήστες ναρκωτικών.
Οι 28 μαχαιριές στον κομμωτή της Ηλιούπολης
Ένα έγκλημα που θυμίζει την περίπτωση του ηθοποιού Νίκου Σεργιανόπουλου. Την 1η Φεβρουαρίου του 2009 στην Ηλιούπολη, ο 43χρονος κομμωτής Γιώργος Ηλιόπουλος βρίσκεται νεκρός μέσα σε λίμνη αίματος στο ίδιο του το σπίτι. Λίγο καιρό μετά οι αστυνομικοί συλλαμβάνουν τον 37χρονο σεσημασμένο κακοποιό Στέλιο Φαρσεδάκη, ο οποίος εκδιδόταν στις πιάτσες του αγοραίου έρωτα.
«Πήγαμε στο σπίτι του στην Ηλιούπολη το βράδυ της 29ης Ιανουαρίου. Περνούσαμε ωραία. Το μοιραίο βράδυ, ενώ είχαμε πιει ένα μπουκάλι ουίσκι και είχαμε καπνίσει πολύ χασίς, τσακωθήκαμε για ασήμαντη αφορμή» ανέφερε ο 37χρονος. Οπως υποστήριξε, το θύμα τού επιτέθηκε φραστικά και του φώναζε να φύγει από το σπίτι. Τότε ήρθαν στα χέρια και πάνω στον καβγά άρπαξε ένα μαχαίρι από την κουζίνα και τον σκότωσε. Ωστόσο οι 28 μαχαιριές γι’ αυτή την αιτία δεν έπεισαν το δικαστήριο. Ωστόσο, λίγες ώρες μετά τη σύλληψή του ο 37χρονος είχε ισχυριστεί στην απολογία του στον ανακριτή πως αιτία του καβγά ήταν το γεγονός ότι ήταν φορέας του AIDS. «Οταν του το είπα, του ζήτησα να με πληρώσει για να φύγω. Μετά όμως μετάνιωσα. Αν έφευγα, πάλι στον δρόμο θα κατέληγα. Προσπάθησα να τον ηρεμήσω. Ομως ο Γιώργος ήταν εκτός εαυτού. Αρπαξα ένα μαχαίρι και τον χτύπησα. Αν με άφηνε να μείνω, δεν θα γινόταν τίποτα!» είχε πει. Εξι ολόκληρα χρόνια μετά τη στυγερή δολοφονία ο Στέλιος Φαρσεδάκης κάθισε στο εδώλιο του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Χαλκίδας για να δικαστεί σε δεύτερο βαθμό με την ίδια όμως ετυμηγορία, ισόβια κάθειρξη.