Το Queen φτιάχνει smash burgers στη Γλυφάδα εδώ και 43 χρόνια
Το μεγαλύτερο αφιέρωμα που έγινε ποτέ για τη Γλυφάδα
Σε μια εποχή που η Γλυφάδα δεν ήξερε τι σημαίνει burger, το Queen έφερε στα νότια προάστια το θρυλικό του πλέον μπιφτέκι. Σήμερα αυτό έχει και όνομα: Λέγεται smash.
- 10/10/2021
Smash burger. Σίγουρα το έχεις ακούσει, αφού αποτελεί την απόλυτη τάση στον χώρο των burgers όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως. Τι είναι όμως στην πραγματικότητα βρε παιδιά αυτό το smash; Αν αγαπάς τα πελώρια burgers, αυτά που είναι φύσει αδύνατο να πιάσεις με το χέρι για να τα φας, αυτά που κρύβουν μέσα τους ουκ ολίγα υλικά στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο, αυτά των οποίων οι δυο και τρεις διαφορετικές σάλτσες στάζουν από παντού, τότε το smash δεν είναι για εσένα.
Το smash burger είναι μια ωδή στην τέχνη του μίνιμαλ street food. Πρόκειται στην ουσία για ένα «πατικωμένο» μπιφτέκι, πολύ πολύ λεπτό, παρόλα αυτά ζουμερό και λίγο τραγανό στις άκρες, λόγω του σχήματός του, το οποίο συνοδεύεται από τα απολύτως απαραίτητα, λίγα και εκλεκτά υλικά, έτσι ώστε να μην επισκιάζεται η γεύση του.
Τι κι αν σαν όρο το ακούμε εδώ και λίγο σχετικά καιρό, τι κι αν ακόμη κάποιοι δεν είναι σίγουροι τι σημαίνει, το smash burger στην πραγματικότητα βρίσκεται κοντά μας (πολύ κοντά μας όμως), χρόνια τώρα. Για την ακρίβεια, είναι δίπλα μας από το 1978. Το φτιάχνει εδώ και δεκαετίες το θρυλικό μπεργκεράδικο Queen που ήρθε εξ Αμερικής στη Γλυφάδα πριν από 43 χρόνια και βρίσκεται στην ίδια ακριβώς θέση στην οδό Γιαννιτσοπούλου έκτοτε. Από τότε, λοιπόν, το Queen έφτιαχνε smash burgers, χωρίς ούτε το ίδιο να το γνωρίζει.
«Πώς είπατε ότι το λένε;» απάντησε έκπληκτος κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας ο ιδιοκτήτης του Queen, Χρήστος Μυζήθρας, όταν τον ρωτήσαμε αν ξέρει ότι το burger που σερβίρει λέγεται smash. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Η Βάση του Ελληνικού και η αμερικανική κουλτούρα στην Αθήνα
Αρκετά χρόνια πριν ανοίξει το Queen στην οδό Γιαννιτσοπούλου, η εγκατάσταση της Αμερικανικής Βάσης στα νότια προάστια είχε ήδη στρώσει το χαλί για την άφιξή του, αφού έφερε τη συγκεκριμένη κουλτούρα στην περιοχή. Το 1953 ήταν η χρονιά που η αμερικανική κυβέρνηση συμφώνησε με την Ελλάδα να εγκατασταθούν στρατιωτικές βάσεις σε κομβικά σημεία της χώρας. Η Γλυφάδα τότε γνώρισε μεγάλη άνθιση και σύντομα έγινε το πιο δημοφιλές προάστιο από τα νότια.
Όπως θυμάται ο κύριος Μυζήθρας, «εκείνη την εποχή, στη Γλυφάδα γινόταν πανικός. Αυτοί έφτιαξαν τη Γλυφάδα ουσιαστικά, οι Αμερικάνοι. Έφεραν τα burgers, τις μπύρες και τις pubs, ακόμη και τα αναψυκτικά που βγαίνουν από το μηχάνημα. Εκείνη την εποχή μάλιστα, δημιουργήθηκε και η γνωστή σε όλους πια Μπιφτεκούπολη της Γλυφάδας. Τότε υπήρχαν στο σημείο γύρω στις εννιά ταβέρνες -μπιφτεκάδικα, όπως τα λέγανε πολλοί- και η περιοχή ήταν πόλος έλξης για όλο τον κόσμο. Όχι μόνο για τους Γλυφαδιώτες, αλλά και ανθρώπους που έκαναν χιλιόμετρα για να δοκιμάσουν τα μπιφτέκια του George και των υπολοίπων».
Η ιστορία του Γλυφαδιώτικου Queen
Φτάνουμε πλέον στη δεκαετία του ‘70. Δυο Ελληνοαμερικάνοι, οι οποίοι ζουν στη Νέα Υόρκη, αποφασίζουν να επιστρέψουν στην πατρίδα και να φέρουν μαζί τους το burger στα νότια προάστια της Αττικής. Η ιδέα είναι να δημιουργήσουν στον τόπο τους κάτι που θα τους θυμίζει τον αμερικάνικο τρόπο ζωής. Κάπως έτσι, δημιουργείται ένα περίεργο εστιατόριο, με έντονα χρώματα, το οποίο προσφέρει διάφορα «ξενόφερτα» είδη φαγητού. Το πρώτο μπεργκεράδικο της περιοχής είναι γεγονός. «Έως τότε, η γειτονιά αυτή δεν είχε κάτι άλλο. Δεν εννοούμε κάτι άλλο παρόμοιο, αλλά κάτι άλλο γενικώς. Το μόνο πράγμα που υπήρχε στην πολυσύχναστη πλέον Γιαννιτσοπούλου ήταν το Queen και λίγο πιο κάτω ο κινηματογράφος Άννα Ντορ», θυμάται ο κ. Μυζήθρας. Το μαγαζί λοιπόν από το ξεκίνημά του κάνει θραύση. Ουρές κόσμου σχηματίζονται απ’ έξω καθημερινά, προκειμένου να δοκιμάσουν το καινούργιο μπιφτέκι μέσα σε ψωμάκι, τις πατάτες μαγιό και τη λεπτή βάφλα με παγωτό μηχανής που ακόμη και σήμερα δεν μοιάζει με καμία άλλη. «Έρχονταν από όλες τις περιοχές της Αθήνας τότε στη Γλυφάδα, μόνο και μόνο για να φάνε στο Queen. Για το burger, αλλά και για τη βάφλα, που μέχρι τότε ο κόσμος εδώ δεν ήξερε τι είναι. Στο Queen τα έμαθε όλα αυτά. Εδώ ήταν το σημείο συνάντησης, εδώ κλείνανε όλοι τα ραντεβού τους, εδώ γίνονταν γνωριμίες, εδώ όλα. Ήταν το κομβικό σημείο της Γλυφάδας».
Αργότερα, οι δυο Ελληνοαμερικάνοι αποφασίζουν να τραβήξουν χωριστούς επαγγελματικούς δρόμους και τη σκυτάλη παίρνει ο Σπύρος Σκληρός, ένας Ελληνοαυστραυλός, ο οποίος έχει μόλις επαναπατριστεί και είναι ιδιοκτήτης ενός σουβλατζίδικου στην πλατεία Κάνιγγος. Εκείνος που μεσολαβεί για αυτήν την πώληση είναι ο κ. Μυζήθρας. Παρότι το Queen πέρασε στα χέρια του τελικά το 2008, ο ίδιος βρισκόταν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο στον χώρο ήδη από την αρχή του, αφού ήταν για χρόνια προμηθευτής του μαγαζιού. Το όνειρό του ήταν να γίνει εκείνος ιδιοκτήτης κάποια στιγμή, όμως τότε οι συνθήκες ακόμη δεν το επέτρεπαν. Το 2008 λοιπόν, οι καταστάσεις τον ευνοούν και καταφέρνει να κάνει το Queen δικό του.
Smash από κούνια
Ας επανέρθουμε όμως στο θέμα του smash burger. Πώς υιοθέτησε το Queen αυτήν την τεχνική; «To πάτημα του μπιφτεκιού στην καυτή πλάκα ήταν κάτι που γινόταν εδώ εξ αρχής. Έτσι το ήξεραν οι πρώτοι ιδιοκτήτες που ήρθαν από την Αμερική και έτσι το έκαναν. Το μπιφτέκι ήταν φρέσκο, χειροποίητο και φτιαχνόταν, όπως και τώρα δηλαδή, εδώ από την αρχή. Το κρέας έρχεται στο μαγαζί νωπό σε κομμάτι και εδώ γίνεται κιμάς, στο εργαστήριό μας. Το κάνουμε σε σχήμα μπάλας και στη συνέχεια το πατάμε όπως είναι στην πλάκα. Παλιότερα το έκανα εγώ ο ίδιος και τώρα πια το κάνει ο γιος μου. Θα μπορούσα να παίρνω έτοιμα, όπως γίνεται αλλού, όμως δεν το κάνω. Πρόκειται για αυθεντικό μπιφτέκι burger, διότι είναι ατόφιο κρέας και δεν έχει μέσα κανένα υλικό. Όπως πρέπει να είναι το burger. Δεν έχει καν αλάτι. Και με το πάτημά του, το μπιφτέκι γίνεται σε ελάχιστο χρόνο. Κάπως έπρεπε να εξυπηρετηθούν και οι ουρές που υπήρχαν απ’ έξω και περίμεναν», εξηγεί ο κ. Μυζήθρας.
Όσο για τον μίνιμαλ χαρακτήρα του, για τον οποίο μιλήσαμε στην αρχή αυτού του κειμένου, το μυστικό της διαχρονικής επιτυχίας του Queen βρίσκεται, σύμφωνα με την κόρη του κυρίου Χρήστου, Ιωάννα Μυζήθρα, ακριβώς σε αυτήν την αφαιρετική λογική. «Το μυστικό μας είναι η ποιότητα, αφού όλα τα προϊόντα είναι χειροποίητα, αλλά και τα λίγα και καλά υλικά. Όσα περισσότερα βάζεις, τόσο περισσότερο πέφτει και η ποιότητα. Ο κόσμος το εκτιμά αυτό. Την απλή, μα αυθεντική γεύση. Γι’ αυτό μας προτιμά τόσα πολλά χρόνια, ακόμη και σε σχέση με άλλα, καλά εστιατόρια που προσφέρουν burger», αναφέρει η κ. Μυζήθρα, η οποία έχει αναλάβει πλέον τα ηνία της επιχείρησης, μαζί με τον αδερφό της. «Το μαγαζί είναι αυθεντικό, παλιό, αμερικάνικο μπεργκεράδικο. Έχω πάει στην Αμερική πάρα πολλές φορές και ξέρω πώς είναι. Υπάρχουν βέβαια και οι αλυσίδες, αλλά τα κλασικά παλιά μπεργκεράδικα είναι όπως το Queen. Έτσι παραμένουμε και έτσι θέλουμε να παραμείνουμε μέσα στα χρόνια. Αυτή είναι και η συνταγή της επιτυχίας μας, ότι παραμένουμε σταθεροί σε όσα κάνουμε».
Η αλήθεια πράγματι είναι πως το burger του Queen -είτε το λένε smash είτε όχι- αποτελεί μια κατηγορία μόνο του. Μια σταθερή αξία για τους νότιους που, όσα premium burgers κι αν δοκιμάσουμε, πάντα θα επιστρέφουμε στο κατώφλι του Queen για να ζητήσουμε ένα cheese και μια πατάτες mayo.