H Μαίρη Συνατσάκη μας έδωσε τα παπούτσια στο χέρι
Η νέα σειρά παπουτσιών Mairiboo for Envie Shoes, που σχεδίασε η ίδια, ήταν η αφορμή να μιλήσουμε με το πολυτάλαντο κορίτσι των 502.000 followers.
- 05/08/2017
To πρώτο ‘καλό’ ζευγάρι παπούτσια που αγόρασε ποτέ στη ζωή της η Μαίρη Συνατσάκη ήταν στα 20 της, την εποχή που ήταν πωλήτρια στα Bershka στην Καλλιθέα, παράλληλα με τις σπουδές Ψυχολογίας στην Πάντειο και πριν από την πρώτη audition της στο Mad που την έβαλε για τα καλά στη ζωή μας.
‘Έχω εμμονή με τα παπούτσια. Τα συλλέγω τα τελευταία 12 χρόνια. Εκεί ξόδεψα τον πρώτο μου μισθό. Σε κάτι που ήταν πιο ακριβό από ότι θα έπρεπε’
Το πιο ακριβό / υπερβολικό ζευγάρι έκανε 600 ευρώ, το φόρεσε δυο μόλις φορές και συνεχίζει να το έχει σε περίοπτη θέση στην ντουλάπα της στην λογική ‘Δεν ξεχνώ’.
”Ήταν μια Παρασκευή βράδυ, πριν την κρίση. Είχα τσακωθεί με το τότε αγόρι μου. Και ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ανακάλυψα το Net a Porter. Πήρα κάτι πολύ ιδιαίτερα Burberry με τρακτερωτό ξύλινο πάτο, τόσο ψηλά που αισθανόμουν ότι ήμουν πάνω σε σκαμνάκι. Έκανα δύο χρόνια να τα φορέσω. Τα φόρεσα μόλις δυο φορές. Και μετά από μια πενταετία πήγα να τα πουλήσω στο ebay. Δεν το έκανα τελικά. Προτίμησα να τα έχω εκεί, στην ντουλάπα, για να θυμάμαι ότι έκανα κάτι που δεν έπρεπε. Την πρώτη φορά που ‘τρελάθηκα”
Φωτό: Δημήτρης Βέργης
Εκείνα, όμως, για τα οποία είναι δικαίως περήφανη, είναι η δική της συλλογή Mairiboo for Envie Shoes που κυκλοφόρησε στις αρχές του καλοκαιριού και κάνει θραύση.
‘Το είχα εδώ και χρόνια στο βάθος του μυαλού μου ως σκέψη να σχεδιάσω τη δική μου συλλογή παπουτσιών. Είχα τα σχέδια ήδη μέσα στο κεφάλι μου. Οπότε, όταν επικοινώνησαν μαζί μου τα παιδιά από τα Envie Shoes για να φορέσω κάποια παπούτσια τους, τους έκανα ‘επίθεση’. Τους είπα ‘ Τα έχω δει τα παπούτσια σας, τα έχω φορέσει και είναι πολύ ωραία. Μήπως επειδή είστε ελληνική εταιρεία, τα κατασκευάζετε εδώ και έχετε εμπειρία 45 χρόνων, να κάνουμε μαζί μια μικρή collection; Ήταν σαν να τους κάνω εγώ ‘πρόταση γάμου’.
Συναντηθήκαμε πρώτη φορά τον Ιανουάριο με τα αδέλφια Λαμπρινίδη και, μέσα σε λίγους μήνες, επειδή η εταιρία έχει πολύ καλή τεχνογνωσία και δέσαμε πολύ καλά ως ομάδα, όλα πήραν γρήγορα τον δρόμο τους. Ότι είχα στο νου μου το ετοίμασαν πολύ γρήγορα ως δείγμα.Υπάρχουν επτά μοντέλα εκεί έξω και ένα που διατίθεται αποκλειστικά online‘
Η αίσθηση του να βλέπει αυτό που είχε στο μυαλό της να φοριέται από φίλες της, όπως η Ντορέττα Παπαδημητρίου, ή από άγνωστες στο δρόμο είναι κάτι που δεν έχει συνηθίσει ακόμη.
‘Μου φαίνεται πολύ εντυπωσιακό να βλέπω ολοκληρωμένο κάτι που ξεκίνησε από μια εικόνα στο κεφάλι μου. Για αυτό και έφτιαξα και βίντεο στο youtube για να δουν όλη την διαδικασία. Με ενδιαφέρει να δουν πόσοι άνθρωποι είναι πάνω από ένα παπούτσι που χρειάζεται 30 διαφορετικά στάδια για να ολοκληρωθεί’
Η συλλογή Mairiboo for Envie Shoes είναι μια ακόμη πτυχή του non stop δημιουργικού μυαλού της κόρης του πολυπράγμονα οδηγού αγώνων, συγγραφέα (πιο γνωστή η ποιητική συλλογή ‘Η αυτοκτονία σε 9 απλά μαθήματα’), βοηθού σκηνοθέτη και εναλλακτικού θεραπευτή με την οποία συναντήθηκα στα Starbucks Καλλιθέας.
‘Από τον πατέρα μου έχω κληρονομήσει την πολυπραγμοσύνη. Δεν με φοβίζει, όπως ρωτάς, το αν σκορπίζομαι. Δεν έχω άλλη συνθήκη. Δεν ξέρω πως να είμαι ένα πράγμα. Εκεί είναι που δεν ξέρω πως να λειτουργήσω’
Στα ίδια Starbucks που κάποτε η έφηβη Μαίρη, αθλήτρια του στίβου (και μετέπειτα του βόλει), σταματούσε για να ‘πιεί’ θερμίδες όταν έκανε διάλειμμα από την διατροφή που εκανε και εγώ -επίσης βέρος Καλλιθεάτης- για να σταματήσω απλώς να πάρω θερμίδες.
‘Την λατρεύω την Καλλιθέα, έχω περάσει 25 χρόνια εδώ. Ιδρυματοποιημένη. Δεν κούναγα παρά έξω. Θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα σινεμά με αγόρι (σ.σ. στο Ετουάλ για να δει το Liar Liar με τον Jim Carrey) και μετά με γύρισε σπίτι με τα πόδια. Με θυμάμαι να κλαίω με μαύρο δάκρυ στο Τιτανικό (στο Τροπικάλ) με την κυρία μπροστά να γυρίζει και να με παρηγορεί. Έχω περάσει τις πιο ωραίες σαββατιάτικες απογευματινές βόλτες σκαρφαλωμένη στην ταράτσα του Εσπέρου βλέποντας το ηλιοβασίλεμα πάνω από το γήπεδο της Καλλιθέας. Και, τέλος,ντυμένη Καραγκούνα, να χορεύω κάθε αρχές καλοκαιριού παραδοσιακούς χορούς στην πλατεία Δαβάκη. Δεν έχω ζεσταθεί περισσότερο στην ζωή μου’
Εκεί που η κοπέλα πίσω από το ταμείο σημείωσε στο κυπελό της το I love mairiboo, αποδεικνύοντας τη δυναμική της ίδιας (σ.σ. τα νούμερα των social fans της Συνατσάκη στην Ελλάδα τα έχουν μόνο Μενεγάκη, Σκορδά, Οικονομάκου και Δούκισσα Νομικού ) και του online shop της Μαίρης (το buyaboo.gr) που πλέον τρέχει -μεταξύ άλλων- μαζί με την δίδυμη αδελφή της (πρώην τραπεζικό, όπως και η μητέρα της)
‘Τα social media είναι επιστήμη πια και εγώ τα αντιμετωπίζω με πολύ μεγάλη σοβαρότητα. Δεν έχω κάνει σεμινάρια πάνω σε αυτό, αλλά έχω διδάξει σε δυο workshops. Νομίζω ότι ο κόσμος με ακολουθεί στα social media γιατί υπάρχει μια αισθητική που τους αρέσει, προσέχω το περιεχόμενο και είμαι συζητήσιμα αυθόρμητη. Βγάζω δηλαδή την αυθόρμητη στιγμή, αλλά είναι σαν να έχω καταπιεί την έννοια του κάδρου. Θέλω το κάδρο μου να είναι συγκεκριμένο και μετά θέλω να το επεξεργαστώ λίγο.
Επίσης, γιατί ότι και αν ανεβάσω, θα μεταφέρω με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το συναίσθημά μου απέναντι σε αυτό. Και την γνώμη μου. Γενικά μου αρέσει πάρα πολύ το internet. Νοιώθω ότι είναι ο τόπος μου. Ότι μπορώ να επικοινωνήσω αυτό που θέλω ακριβώς, χωρίς κανέναν περιορισμό ή κανέναν πάνω από το κεφάλι μου και αυτό μου δίνει μια τρομερή ελευθερία. Σκέψου ότι το έκανα πολύ πριν το instagram. Έγραφα σε blog όταν υπήρχε μόνο το blogspot. Μου αρέσει αυτό το πράγμα’
Για να καταλάβεις το βαθμό της εργασιομανίας (και της online ‘εξάρτησης’) της Μαίρης οφείλω να επισημαίνω ότι το ραντεβού μας το έβαλε επίτηδες μεσημέρι,προκειμένου να έχει μια δικαιολογία να σταματήσει να είναι μπροστά στην οθόνη.
‘Η μέρα μου ξεκινάει maximum εννιά το πρωί, οπότε κάθομαι στον υπολογιστή και κοιτάζω τα email. Αυτό παίρνει πάρα πολύ ώρα. Κάποια στιγμή εκνευρίζομαι, το κλείνω, τρώω πρωινό και μετά επιστρέφω μπροστά στην οθόνη. Για να κάνω π.χ. έρευνα για ένα βίντεο που θέλω να γυρίσω στο yοutube ή μοντάζ, να δω κάτι σε σχέση με το e-shop. Μετά θα πονέσει ο σβέρκος μου πάρα πολύ, επειδή έχω ήδη περάσει ένα εξάωρο μπροστά στον υπολογιστή, όλα αυτά στο σπίτι μου, οπότε συνήθως βάζω ραντεβού γύρω στις 3-4 για να βγω να δω λίγο κόσμο. Αλλιώς μπορεί να περάσω μερόνυχτα μέσα στο σαλόνι μου’
Για την ακρίβεια η Μαίρη, παρότι σούπερ φωτογενής και φαινομενικά εξωστρεφής, κρύβει μέσα της ένα Γιαπωνέζο έφηβο, από αυτούς που είναι κλεισμένοι για χρόνια στο σπίτι τους. Εντάξει, υπερβάλλω. Ας πούμε απλώς πως είναι φουλ καλωδιωμένη 362 μέρες το χρόνο.
‘Είναι πραγματικά πρόβλημα πλέον, ειδικά τα τελευταία έξι χρόνια, το πόσο πολύ δουλεύω. Σκέψου ότι η τελευταία φορά που ήμουν offline με κλειστό κινητό ήταν για 3 μέρες πέρυσι, όταν έκανα ελεύθερο camping. Κάτι που περιμένω πως και πως να συμβεί και φέτος το καλοκαίρι’
Εν μέρει γιατί αισθάνεται τρομακτικό άισθημα ευθύνης απέναντι σε όλους εκεινους που, λόγω οικειότητας, απευθύνονται σε εκείνη για τα προβλήματά τους.
‘Ο καθένας θα αισθανόταν έτσι αν λάμβανε την ποσότητα των μηνυμάτων και των e-mails που λαμβάνω καθημερινά από πολύ προβληματισμένα και αγχωμένα παιδιά. Όχι μόνο στη λογική ‘Είμαι 16 ετών. Ζω σε ένα απομονωμένο χωριό στο βουνό. Και νομίζω ότι είμαι gay’, αλλά με πολλά πράγματα που έχουν να κάνουν με τα πρότυπα. Πριν απαντήσω σε κάποιον ρωτάω κόσμο, κάνω έρευνα, διαβάζω επι συγκεκριμένων θεμάτων, αντλώ από την εμπειρία μου τόσο από τις σπουδές μου όσο και μετά από εννιά χρόνια ατομική ψυχοθεραπεία που έχω κάνει και, φυσικά, παραπέμπω τον κόσμο σε ειδικούς. Όχι συγκεκριμένη ψυχολόγο, αν και πολλές φορές με ρωτάνε που πήγα, αλλά στις πολλές ανοιχτές τηλεφωνικές γραμμές που υπάρχουν’
Και όχι, το τρολάρισμα/ κριτικές/ λογοκρισία δεν την πτοεί καθόλου.
”Όταν ανέβασα το βίντεο με το ‘Είμαι gay, είμαι Αλβανίδα, είμαι πρόσφυγας’, ειπώθηκε από διάφορα μέσα ότι ‘Μιλάει σε σχέση με άλλους συναδέλφους που δεν μιλάνε γιατί φοβούνται μην χάσουν κοινό’. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ πριν στη ζωή μου έτσι. Οτι δηλαδή τι, δεν θα με πάρει ένας καναλάρχης στο κανάλι του ή δεν θα μπει ο κόσμος να ψωνίσει στο e-shop μου επειδή δεν συμφωνεί με αυτά που λέω; Τότε πολύ απλά δεν θέλω να είμαι σε αυτό το κανάλι και δεν με νοιάζει αν κάποιος ψωνίσει ή όχι”
Για την ακρίβεια η μοναδική λογοκρισία που δέχεται, είναι αυτή που επιβάλλει η ίδια πλέον στον εαυτό της, όσον αφορά τη δημοσιοποίηση τα περί της προσωπικής της ζωής.
”Κάποιες φορές σκέφτομαι ‘Γιατί η κολλητη μου που δεν είναι στα ΜΜΕ μπορεί να ανεβάζει το αγόρι της ή να ανεβάζει μια πιο χαλαρή της στιγμή και αυτό να είναι ΟΚ; Να μην το κρίνει κανείς;’. Κάποιες φορές θες να είσαι πιο αυθόρμητος να πεις κάτι παραπάνω. Αλλά μετά σκέφτομαι το συναίσθημα που θα έχω όταν θα δω κάποια blogs να αναπαράγουν αυτό το πράγμα με έναν άλλον τρόπο. Αυτό σκέφτομαι και κάποια πράγματα δεν τα ανεβάζω”
Το πιο γοητευτικό πράγμα για μένα στην πολυτάλαντη Μαίρη, η οποία πέρα από παρουσιάστρια έχει παίξει στο θέατρο και στον κινηματογράφο (έκανε από μικρή παιδικό θέατρο και συνεχίζει να κάνει σεμινάρια υποκριτικής), γράφει εξαιρετικά και έχει βρεθεί μέχρι και frontwoman σε μπάντα (‘Ημουν 17 και με έβαλαν μόνο και μόνο επειδή άρεσα στον μπασίστα. Δεν ήμουν χάλια, δεν φαλτσάρω, αλλά δεν έχει η φωνή μου καμία δυνατότητα‘), είναι η απίστευτη διάθεση που έχει να μάθει, η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει κάθε καινούργια σχετική πρόκληση- και ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνειά της (που είναι πέρα για πέρα μεταδοτικά).
‘Σε τι είμαι φουλ ατάλαντη; Στο party mode τύπου βγαίνουμε έξω, ξενυχτάμε, διασκεδάζουμε. Κάθε φορά που μου έχει συμβεί στην ζωή μου πρέπει να έχω κάνει ψυχολογική προετοιμασία μια εβδομάδα πριν. Δεν μπορώ να μείνω ξύπνια, δεν είμαι καθόλου του έξω. Γενικά πιστευω πολύ περισσότερο στην δουλειά παρά στο ταλέντο’
Για αυτό σου λεώ. Ναι, μας τα έδωσε τα παπούτσια στο χέρι. Αλλά το έκανε με πλατύ, αυθεντικό χαμόγελο και ένα πολύ γλυκό λόγο.
‘Έχουν εξαιρετική ποιότητα, πάρα πολύ ωραία συσκευασία, και ένα καρτελάκι που λέει ‘εύχομαι να τα φορέσεις κάπου όμορφα και σε ευχαριστώ πολύ που τα επέλεξες”