Το Jean που αγαπήσαμε και αγαπάμε εδώ στο Νότο
Αγάπη μόνο για αυτό το κομμάτι ανθεκτικό ύφασμα που μας έχει ξελασπώσει ουκ ολίγες φορές σε εξόδους πάσης φύσεως. Αυτό δεν είναι ρούχο, είναι το μαγικό Jean-i!
- 20/02/2015
Όλα ξεκίνησαν το 1850 περίπου όταν ο Λιβάι Στρος, 20 χρονών νιάτο τότε, ακολούθησε το ρεύμα των χρυσοθήρων στην Καλιφόρνια. Εκεί παρίστανε τον πωλητή ανθεκτικού καραβόπανου, που είχε χρησιμοποιήσει ο Κολόμβος, για την κατασκευή σκηνών και σκεπάστρων για τα βαγονέτα. Οι χρυσοθήρες όμως χρειαζόντουσαν και ρούχα ανθεκτικά. Και τότε bingo! Καρφώθηκε στο μυαλό του Στρος να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο ύφασμα για να φτιάξει ανθεκτικά παντελόνια. Βέβαια το καραβόπανο προκαλούσε ερεθισμούς στο δέρμα, οπότε το αντικατέστησε με ένα γαλλικό βαμβακερό ύφασμα, διαγώνιας ύφανσης, ονόματι «Serge de Nimes» που έμεινε ως «ντενίμ». Τα πρώτα τζιν, έως τις αρχές του 1860, ήταν μπεζ (και η σκάφη φαντάζομαι θα είχε πάει σύννεφο!), με τον κωδικό «501», τα οποία αντικαταστάθηκαν με μπλε χρώμα που δεν λερώνεται τόσο. Όσο για τη δερμάτινη ετικέτα, που απεικονίζει δύο άλογα να τραβούν ένα τζιν και προστέθηκε στο πίσω μέρος του παντελονιού το 1886, χρησιμοποιήθηκε από την εταιρία «Levi Strauss & Co» για να “αποδείξει” την ανθεκτικότητα των προϊόντων της. Την πιστεύουμε.
Βολεύτηκαν λοιπόν οι χρυσοθήρες αλλά και όλη η εργατιά με το jeanακι μέχρι τον Β’Παγκόσμιο πόλεμο, όπου στους fans είχε προστεθεί πεζικό και ναυτικό. Γιατί μετά το πήρε χαμπάρι και ο υπόλοιπος ντουνιάς και τη δεκαετία του ’50 η εξάπλωσή του επήλθε πιο δυναμικά και από την κάθοδο των Δωριέων. Το 1951 δε, ένα καναδικό ξενοδοχείο τόλμησε να ρίξει πόρτα στον τραγουδιστή Μπινγκ Κρόσμπι επειδή φόραγε jean. Ε αυτό ήταν! Η Levi Strauss στέλνει στον Κρόσμπι ένα jean κουστούμι και στο ξενοδοχείο μια επίσημη επιστολή σύμφωνα με την οποία το συγκεκριμένο ένδυμα καταγράφεται ως επίσημο.
Στη συνέχεια η ιστορία είναι πάνω κάτω γνωστή. Ο Μάρλον Μπράντο φορώντας το jean του στον “Ατίθασο” προβάλλει αυτό το rebel look που κάνει τις γυναίκες να καψουρεύονται και τους άντρες να θέλουν να κλέψουν λίγη από τη γοητευτική αρρενωπότητά του. Η Μέριλιν ενισχύει με τη βοήθεια του jean το sex-appeal της στην ταινία “Ποτάμι χωρίς επιστροφή”, ο άντρας της Marlboro φυσικά και φοράει jean καπνίζοντας σοβαρός το τσιγάρο του, ενώ ο Πωλ Νιούμαν φαίνεται να μη βγάζει το jean ποτέ από πάνω του. Και όσο κι αν αντιστάθηκε η πασαρέλα, ήταν θέμα χρόνου. Ο Yves Saint Laurent το 1970 προτείνει στην collection του jeans!
Από τη στιγμή μάλιστα που το jean “βόλεψε” και τα μουσικά ρεύματα, -στενό για punk, rock και metal, φαρδύ για hip hop-, ουδεμία αντίρρηση δεν ξανατέθηκε στο τραπέζι της στιλιστικής jean-αυτοκρατορίας. Βασιλιάς στη ντουλάπα μας εδώ και χρόνια, το jean έχει κερδίσει δικαιωματικά τον τίτλο, αφού μπορεί να συνδυαστεί με οτιδήποτε μας έχει βάλει κατά καιρούς στο νου η δαιμονισμένη φαντασία μας. Baggy, skinny, boyfriend’s (τι τραβάνε κι αυτά τ’αγόρια!), καμπάνα, bootcut, ψηλόμεσα, χαμηλόμεσα, σκισμένα, με μπαλώματα, με σχέδια ή χωρίς τα jeans προσαρμόζονται στις εποχές, στη μόδα και στη διάθεσή μας ακόμα και πάνε παντού και με τα πάντα! Αν δεν έχεις αρκετές ιδέες για πιθανούς συνδυασμούς, voila…
